Ling Tosite Sigure - EneMe

Próbowałem otworzyć drzwi, czy to tutaj jest wolność?
Co zamierzam upchać w przyszłej kieszeni pustki?
By odrodzić się na nowo? Odrzuć wszystko
Poświęć wszystko co zamknąłeś na klucz

Stopniowo zostałeś ograniczony wypełniającą się metodologią niewinnej niedogodności

Nie rozumiem już, nie rozumiem już, nie rozumiem już
Stajesz się sparaliżowany
Wolność odleciała, czy już nie wróci? Nie rozumiem już
Stajesz się zepsuty

Szczęśliwych Odrodzin, odrzuć tą zbroję, rozpadnie się na kawałki
Szczęśliwych Odrodzin, Nożnego Dnia, już samemu kręci Ci się w głowie

Już się nie przemienię, zerwałem własną skórę
Krew spływa, w końcu zgasnął Znak

Moment w którym łagodnie wpełzłeś do środka, echo kilometrów kwadratowych zabrało Ci śródmózgowy klejnot

Nie rozumiem już, nie rozumiem już, nie rozumiem już
Stajesz się sparaliżowany
Wolność odleciała, czy już nie wróci? Nie rozumiem już
Stajesz się zepsuty

Szczęśliwych Odrodzin, odseparuj już to, stań się zerem, absolutnym niczym
To też zdejmij, tamto też zdejmij, poświęcając stajesz się pustym

Nie mogę wykreślić Twojej przyszłości, współdzielonej pustki
Zwykliśmy myśleć " Więcej białej pustki, więcej przyszłości, więcej ciemności, takie to piękne"

To Twoja Wina! Nie da rady się ruszyć z przeźroczystej klatki
Nie da aż do śmierci, Zabij mnie, Zabij mnie, Zabij mnie, Zamroź mnie

Nawet jeśli wyrwą na zewnątrz mój kolor, nawet jeśli obedrą Cię z Twojego koloru
Wskrzeszę się w nieskończoność, Zabij mnie, Zabij mnie, Zabij mnie, Zamroź mnie

Hej! Zmiażdżyłaś pod butem moje serce, którego złapanie ryzykowałaś życiem
Hej! Jeśli dźgasz mnie niestabilnym nożem z uczucia, po prostu wyrwij mi ostatni dech z płuc