LM.C - Yasha姫

Spacerując oczarowana, trzymam twoją dłoń żeby się nie zgubić. Cykady sprawiają, że festiwal mieni się kolorami lata.
Temperatura powoduje rozluźnianie się ciasno zawianego obi. Księżyc również się topi, w taką duszną noc, coś wisi w powietrzu.

Po raz drugi wypowiadam słowa zaproszenia. „OK” - po dwóch tygodniach irytowania cię.
Przytłoczona falą ludzi, zbliżając się do ust… Kidy giniesz mi z oczu, uważam to za idealnie sugestywny znak.

Nawet nieznośnie metody stały się nudnym, nie, nieprzyjemnym uczuciem.
Powiedziałam coś w stylu „… krępujący”, ale nie jestem do końca szczera.

Podnoszą oczy ku nocnemu niebu gdzie płatki kwiatów fruwają dotykając się przez chwilę w tym przemijającym świecie.
Okazało się, że moje serce znajduje się w moim ciele, ale nie w duszy.
Jednonocny romans; festiwal wkrótce dobiegnie końca.
Twoje spojrzenia są niezauważone; ręce pozostają związane.

Wiele strzał przelatuje niezauważenie.
Wszystkie wysiłki zmierzające do oświecenia są niepewnymi zbiegami okoliczności. „Uczucia” to farsa, tak jak ten zespół grający na festiwalu.

Zdaje się, że kapryśna spadająca gwiazda raczej nie spełni naszych pragnień.
Przerywając wypowiedź tylko po to, by uronić łzę.

Witam porę roku w której tańczą uschnięte liście i kalendarz obraca się przez moment w tym przemijającym świecie.
Okazało się, że moje serce jest też tutaj.
Nawet jeśli wspomnienie długiej nocy miłości płonie w mojej piersi, nie cofnę się do minionego lata.
W pomarańczowym wspomnieniu przywołuję ciebie z tamtych dni.

Podnoszę wzrok ku nocnemu niebu i każę ci usłyszeć te słowa.
Przywołuję cię tylko z egoizmu.