Luciano Pereyra - Voy a Brindar (con Soledad)

Dziś obudziłem się i nie tęskniłem za tobą
I poczułem się bardzo dziwnie
Jak dziwnie!
Co teraz zrobię?

Jeśli o tobie nie myślę
Zostanie mi zbyt wiele dni w kalendarzu
Jak dziwnie!
Wygląda na to, że to był naprawdę ostatni raz

Będę tęsknił za tym, że nie pamiętam naszych pieszczot
I nocy pocałunków bez ubrań na brzegu morza

Dziś wypiję toast
Za te razy, kiedy źle mnie traktowałaś
Dziś udało ci się osiągnąć swój cel
Bym cię zapomniał, zawsze tego chciałaś

Dziś wypiję w barze, gdzie widziano cię z nim
I po tym drinku się pożegnam
I powiem „na zdrowie”, bo cię zapominam

I nie myśl, że cieszę się widząc cię płaczącą
Nie mam serca
By nienawidzić kogoś, kogo tak bardzo kochałem

Mówi...

Mimo że cię nie ma
Zawsze będziesz miłością mojego życia
Przysięgam, że gdybym znów się urodził, to bym cię szukał
Bo nauczyłem się od ciebie, że to nie miłość
Gdy trzeba o nią żebrać
I tak bardzo się tego nauczyłem, że teraz wiem
Dlaczego mnie szukasz

I choć będę tęsknił za tym, że nie pamiętam naszych pieszczot
I nocy pocałunków bez ubrań na brzegu morza

Dziś wypiję toast
Za te razy, kiedy źle mnie traktowałaś
Dziś udało ci się osiągnąć swój cel
Bym cię zapomniał, zawsze tego chciałaś

Dziś wypiję w barze, gdzie widziano cię z nim
I po tym drinku się pożegnam
I powiem „na zdrowie”, bo cię zapominam

I nie myśl, że cieszę się widząc cię płaczącą
Nie mam serca
By nienawidzić kogoś, kogo tak bardzo kochałem