LuHan - Lian Cheng Ci (怜城辞)

Czekaj na odgłos wiatru, dojrzała noc jest głęboka
Czekaj na świt, który wyryje jedną miasto
Ile razy zanurzyliśmy się w prozie życia, ile razy świat nas znużył
Kto z upartym spojrzeniem ciągle czeka

Herbata stygnie, noc jest zimna, czerwona parasolka osłania deszcz
Pozwól mi jeszcze raz wierzyć w to, co istotne dla mojej wiary
Miasto pełne współczucia, nie jak dawni ludzie, sto lat uniesień jest jak poprzednie życie
Kto chroni życie przez całe życie, nie zadawaj pytań

Kwiaty i miecz bez śladu, wysoka wisząca jasna lampa
Srebrny motyl barwi stare marzenia, nie pytaj już o życie i śmierć
A ty zawsze idź za mną, przez ile cykli przeszło już życie
Ja zaakceptowałem wszystko, bez znaczenia jest zatracenie

Niepokojące gasnące lampy, przedłużając wspomnienia
Wieczorny wiatr kołysze, czerwona postać łatwo się rozdziela
Rzadko kiedy zapominasz o sobie, towarzysząc mi przez całe życie

Smutki bez miary, myśli jak zmarszczki
Cała galaktyka nie potrafi przełamać szczerości
Kto w jednym dniu osiągnie oświecenie, kto przekształci nieznane duchy
Prawda jak ostrze może zranić ludzi

Kwiaty i miecz bez śladu, wysoka wisząca jasna lampa
Srebrny motyl barwi stare marzenia, nie pytaj już o życie i śmierć
A ty zawsze idź za mną, przez ile cykli przeszło już życie
Ja zaakceptowałem wszystko, bez znaczenia jest zatracenie

Kwiaty i miecz bez śladu, wysoka wisząca jasna lampa
Srebrny motyl barwi stare marzenia, nie pytaj już o życie i śmierć
A ty zawsze idź za mną, przez ile cykli przeszło już życie
Ja zaakceptowałem wszystko, bez znaczenia jest zatracenie
Ja zaakceptowałem wszystko, bez znaczenia jest zatracenie