Macklemore - The End feat. Ryan Lewis

przyszliśmy razem, ale ty zatrzymałaś mnie
poprawny proces przechodzenia przez drzwi przy wejściu
na pozór nie mogę sobie przypomnieć, światła były takie jasne
i światła od kuli dyskotekowej zamazywały obraz kręcąc się tego wieczoru
ale było idealnie, ja powiedziałem że smoking jest wykrochmalony
i wszyscy nerwowo chwycili kieliszki z pączem
ułożone pod ścianą
złożyłem ręce, nie wiedziałem jeszcze wtedy
dopóki nie przyszłaś, stanęłaś przy mnie i poinformowałaś
założyłaś ręce i czułem się jakbym utknął na mieliźnie
próbowałaś wyciągnąć mnie do tańca
zrobiłem krok w tył
wiedziałaś, że nie byłem jeszcze gotowy, ale byłaś moim lekarstwem
pokazałaś mi zaufanie przez miłość i przekonałaś mnie, aby nie podpierać ściany,
ponieważ DJ zmienił piosenkę i grał mix
nasze życie rozbłysło przed nami, tylko w przelocie
byliśmy razem i doświadczaliśmy tego


w końcu zatrzymałaś mnie, chociaż nie chciałem
ale wypełniłaś mnie, do spodu serca
i spacerowaliśmy po sali i ja obserwowałem,
czułem, że od bicia serca eksploduje mi klatka piersiowa
w środku sali tanecznej byłem spanikowany
ty założyłaś ręce, ja zaś bojaźliwie chwyciłem je,
najpiękniejszą rzecz jaką widziałem na tej planecie
roześmiała się, ‘ponieważ mogłeś powiedzieć że nie wiedziałeś jeszcze jak tańczyć’
zaczęliśmy się ruszać
i nie miałem pojęcia co robiłem
wyszeptałaś ‘nie kochasz muzyki,
to taki specjalny prezent, dam ci go,
ale musisz go wykorzystać
zagubiłem się
sprowadziłaś mnie z powrotem
próbowałem przemycić butelkę poza sale
powiedziałaś ‘nie potrzebujesz tego, spójrz wewnątrz
przytuliła mnie, spojrzała w oczy i obdarzyła pocałunkiem
i powiedziała ‘nie mogę ci pomóc, jeśli mi na to nie pozwolisz
jesteś tutaj, by po prostu żyć, nie zapomnij o mnie’
na koniec tego tańca, nie żałuj mnie, ani życia,
ponieważ tej nocy wszyscy będą wolni




ostatnia piosenka – krzyknął DJ,
spojrzałem w jej oczy i dostrzegłem siebie,
zwolnienie tempa, zamrożenie, toast w tej chwili
jakby nie było poranka, jakby nie było poranka
brak emocji, ty w moich ramionach
mną kieruj i podążaj
krążymy po podłodze jak ziemia
dzięki temu nieskończonemu tłumowi
to robi nas takimi małymi,
ja z tobą w moich rękach jak zarys nieba z gwiazdami
nie pozwalam odejść, ale nie mogę zatrzymać
uciekasz mi przez palce, widzę jak spadamy
próbuje cię trzymać w moich ramionach,
nigdy nie miałem cię za pewnik, gdy byłaś w moich objęciach
a wszystko czego chciałem, by zagrać moją piosenkę
i umieścić nagranie na igle i nigdy nie wcisnąć stopu
jesteś idealna, zapomnij tą studniówkową sukienkę
mój Boże, to sekundy pochodzące od Boga, tak
ktoś zawrócił i podgrzał tą imprezę
stajemy się jednym, ponieważ topnieję w tobie
jedna istota, serca bicie i wszechświat upada
ziemia podzielona równo między nami i ten beton
oddzieliła moją miłość, mogłem usłyszeć jej wołanie
oddzieliła, ale mogłem usłyszeć jej wołanie
żegnaj na zawsze, już nigdy się nie zobaczymy
bal zimowy 2012