Marta Bijan - Piosenka o końcu

złomowisko drzew
zapomniany raj, owoców brak
jak najdalej stąd
ucieka każda myśl, zamarzła na kość
bliżej nieba, jeśli trzeba, wymażemy strach
głodni słońca w sennych oknach, doczekamy dnia

i będziemy się śmiać
nie pytając dlaczego rozsypuje się świat
rozpada się w drobny mak
i będziemy się śmiać
kiedy nastanie koniec, gdy rozpuści się czas
my będziemy się śmiać

po głębokim dnie morza będę iść
a ze mną Ty
bez nas oddech wziął świat
i oddala się
już go nie ma, och
nikt nie przeżył, nikt nie wierzył
tylko śmiech się wdarł
chociaż w oczach łzy,
nie spotka nas już cud i tak

i będziemy się śmiać...