Mieczysław Fogg - Szkoda żyć, gdy się nie ma dla kogo

Co z tego, przyjacielu, że masz kieszeń pełną złota?
Ty masz złoto, ja dziewczynę słodką mam
Moje dziewczę to jest radość, to podnieta, to ochota
Ty masz wszystko, ale wiecznie jesteś sam

Sam pracujesz, sam zarabiasz, sam wydajesz, wszystko sam
Wciąż samotny, wiecznie z własnym swoim cieniem
Takie życie nic niewarte, wierz mi, mniej od ciebie mam
Ale ja się z tobą nigdy nie zamienię

Bo szkoda żyć, gdy się nie ma dla kogo żyć
Gdy się nie ma swej tęsknoty, swej miłości
Można wtedy najmądrzejszym, najbogatszym być
A jednak życie jest bez sensu, bez wartości

A gdy się kocha, gdy się kogoś najdroższego ma
Dla niego żyje i pracuje, nawet cierpi
To można nie mieć nic i głupim być, i biednym być
A świat jest piękny, bo się ma dla kogo żyć