Miku Hatsune - Sarishinohara

Nie dam się zgnieść codziennym przykrościom,
kiedy jestem z tobą.
Jesteś za bramkami biletowymi
i błyszczysz jak najjaśniejsza gwiazda.

Zignoruj wszystkie niemiłe słowa.
Ludzie chcą cię zniechęcić i nie ma na to rady.
Proszę, pokaż mi jak twoje 60 bilionów komórek

wypełnia radość.

Ciekawe, czy nie czujesz się
samotna za tymi nowymi drzwiami.
Ciekawe, czy nie myślisz, że wolałabyś już umrzeć.
A mimo to kocham cię
nie ważne jaka splamiona przyszłość na mnie przez to czeka;
nie ważne, że masz przeszłość, którą ukrywasz.

Nie dam się dobić codziennym przykrościom,
kiedy jestem z tobą.
Z pierwszego rzędu macham do
najjaśniejszego uśmiechu w całym mieście.

Udawaj, że ich nie ma.
Jesteś chciwa i nie ma na to rady.
Proszę, pozwól moim 60 bilionom komórek

bronić cię od nieszczęść.

Na głowie miałaś kocie uszka
a ubrana byłaś w sukienkę z falbaniastym fartuszkiem.
Aa, moje miłosne westchnięcia słychać każdą porą roku.
Nie ważne, ile razy całuję ekran
i próbuję cię z niego wyciągnąć,
nasze spojrzenia się nie spotykają.

Twe spojrzenie było ostrzejsze niż sobie wyobrażałem;
jak spojrzenie polującego myśliwego.
Twe ramiona były bardziej dziewczęce niż sobie wyobrażałem;
jak gdybyś była siebie nie do końca pewna.

Wreszcie się spotkaliśmy,
ale zostaniemy rozdzieleni 100 razy szybciej niż bym chciał.
Chcę cię dotknąć, chcę cię dotknąć jeszcze jeden raz.
Dotknąć twojej miękkiej dłoni.

Ciekawe, czy nie czujesz się
samotna za tymi nowymi drzwiami.
Ciekawe, czy nie myślisz, że wolałabyś już umrzeć.
A mimo to kocham cię
nie ważne jaka splamiona przyszłość na mnie przez to czeka.
Nie przeszkadza mi to.

Hej, jestem tutaj.
Nie ważne, jak nieznaczne jest moje istnienie
i że zostanę zadźgany na śmierć przez twój błąd.

Bo nadal tu jestem.