Millencolin - Duckpond

Każdy opuszcza to miasto i mnie.
Mają płonący płomień, są pewni, że osiągną swój cel.
Wiesz, że ciężko mi to zobaczyć.
Och, tak bym chciał zrobić tak jak oni i odejść.
Po prostu spakować swoje torby, pożegnać się, szybko się wydostać lub zaniknąć naprawdę powoli.

To co widzisz, to co co dostajesz stąd, gdzie zmiany nie ma nigdzie w pobliżu.
To co widzisz, to co co dostajesz ode mnie. W tej kaczej sadzawce, zostaw mnie samego.

Udaję, że moje życie jest doskonałe tak jak twarze w TV.
Tak, to jedyna droga żeby zmierzyć się z następnym dniem, próbować zaprzeczyć nieszczęściu.
Ale to są drogi wariatów i jak klaun, tak, ja gram.
Nieważne gdzie mógłbym być albo gdzie chciałbym pójść, utknąłem tu.
To fakt.

Jestem za słaby, jestem na kolanach. Zbyt słaby na coś nowego.
Czuję jakbym nie mógł nic zrobić.
Nie przestawaj się ze mnie śmiać, nie przestawaj robić swojego,
Ale kiedyś będę tym jedynym. Będę tym jedynym,
Tak, kiedyś będę tym jedynym...