Modà - Dimmelo

Nie rozumiem
tracę kontrolę
wręcz się boję
również samego siebie
znajduję ciebie w środku
każdego wspomnienia
które sprawia ból jak pięść
bardzo rani
Bezradny pakuję się
i przekonuję kolejny raz
że nic nie jest skończone

Nie przekreślaj mnie
zamiast tego daj mi
przynajmniej godzinę na rozmowę z tobą
żebym się wyładował
Nie służysz do niczego
Mnie to już powiedziałaś
Ale miej odwagę spojrzeć
mi prosto w oczy

Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
gdzie mogę teraz pójść
Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
aby zapomnieć
będzie miejsce, gdzie powietrze nie mówi o tobie
Proszę cię, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi to...

Chciałbym cię dotknąć
i tobą oddychać
blisko wrażliwych punktów
i słyszeć cię
głośno krzyczącą
nie z powodu bólu
ale z rozkoszy i pragnienia
kochania się
robienia tego dobrze
przez większość czasu bez obawy
że ktoś może nas rozdzielić

Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
gdzie mogę teraz pójść
Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
aby zapomnieć
będzie miejsce
gdzie powietrze nie mówi o tobie
Proszę cię, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi to...

Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
gdzie mogę teraz pójść
Powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
aby zapomnieć
będzie miejsce
gdzie powietrze nie mówi o tobie
Proszę cię, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi, powiedz mi to, powiedz mi to
Powiedz mi to!