Model - Değmesin Ellerimiz

Nie wiedziałam, jak trudno jest powiedzieć: ”to koniec”,
kiedy wciąż kocham cię.
Nie móc całować twoich ust, jakbyś był obcy.
Żadne z nas nie jest dobre w rozstawaniu,
Wystarczy nam maleńka iskierka, by znów do siebie biec.

Nie pozwól, by nasze ręce się dotknęły.
Nasze oczy nie mogą się spotkać.
Bo znów się rozpłyniemy.
Zapomnijmy o obietnicach.
A przecież nam się udało, ani się kochać, ani rozstać.
Nie oprzesz się ustom, które pachną miłością.

Nie pozwól, by nasze ręce się dotknęły.
Nasze oczy nie mogą się spotkać.
Bo znów się rozpłyniemy.
Zapomnijmy o obietnicach.
A przecież nam się udało, ani się kochać, ani rozstać.
Nie oprzesz się ustom, które są pełne miłość


Nie wiedziałam, jak trudno jest powiedzieć: ”to koniec”,
kiedy wciąż cie kocham.
Nie całować twoich ust, jakbyś był obcy.
Żadne z nas nie jest dobre w rozstawaniu, przecież wiesz,
Wystarczy nam mała iskierka, by biec do siebie.

Nie pozwól, by nasze ręce się dotknęły.
Nasze oczy nie mogą się spotkać.
Bo znów się rozpłyniemy.
Zapomnijmy o obietnicach.
A przecież nam się udało, ani się kochać, ani rozstać.
Nie oprzesz się ustom, które pachną miłością.

I znów tu jesteśmy. Stoję, tu przed Tobą
I pytam Cię, być może po raz ostatni.
Czy nasza historia się skończyła?
Jakie jest to nasze zakończenie?
Czy nasza miłość nie jest warta, by o nią walczyć?

Nie pozwól, by nasze ręce się dotknęły.
Nasze oczy nie mogą się spotkać.
Bo znów się rozpłyniemy.
Zapomnimy o obietnicach.
A przecież nam się udało, ani się kochać, ani rozstać.
Nie wspierając się wzajemnie
Przeciwstawić się światu

Nie pozwól, by nasze ręce się dotknęły.
Nasze oczy nie mogą się spotkać.
Bo znów się rozpłyniemy.
Zapomnijmy o obietnicach.
A przecież nam się udało, ani się kochać, ani rozstać
opieramy się oczom, których boimy się tak bardzo.
Nie pozwólmy naszej miłości się skończyć.