Mumford & Sons - Rushmere

Czy nie tęsknisz za zadyszką,
Dzikim błyskiem w oku?
Wracać do domu późno w porannym świetle,
Przekrwione sny pod urokiem ulicznych lamp.
Prawda, której nikt nie może powiedzieć,
A ja wciąż byłem tajemnicą dla samego siebie.

Rozświetl mnie, tonę w ciemności,
Rushmere, niespokojne serca u kresu.
Podnieś moją głowę z ziemi,
Czas, nie zawodź nas znowu.

Zabierz mnie z powrotem na puste trawniki,
I nigdzie indziej nie idź.
Mówisz, zgub się w tłumie na wesołym miasteczku,
Gdzie nikt nie zna twojego imienia.
Są tylko szczere pomyłki,
Nie ma ceny za zmarnowaną godzinę.

Rozświetl mnie, tonę w ciemności,
Rushmere, niespokojne serca u kresu.
Podnieś moją głowę z ziemi,
Czas, nie zawodź nas znowu.

Co stracone, jest zaginione i głęboko pochowane,
Nabierz odwagi i zostaw to,
Nie okłamuj siebie.
W deszczu tkwi szaleństwo i magia,
W bólu tkwi piękno,
Nie okłamuj siebie.

Rozświetl mnie, tonę w ciemności,
Rushmere, niespokojne serca.
Jest coś, co możemy przeoczyć,
Całe życie w mgnieniu oka,
Ciągle nad tym pracuję,
Czas, nie zawodź nas znowu,
Bo ja nie będę czekać,
Podnieś moją głowę z ziemi,
Czas, nie zawodź nas znowu.