Mustafa Ceceli - Pervane

Ay damlar yüzüne ben izlerim seni bir gölge gibi bırakmam peşini

Rüzgarda savrulan taç yapraklar gibi buldum eşimi bırakmam

Öncesi sonrası bitti bu son durak

Bir karar değil ki bu kalbimin emrine uymak

Ben elini diye ateşi tuttum, aaaay

Artık ne acıtır beni ne korkutur ne yakar

Son pervane nasıl ölümüne uçar

Aşkın vurduğu yerde gül üstüne gül açar

İster benle yürü ister yolda bırak

An`ı bütüne mümkün yaymak

Benden geçsen bile ben geçmem senden

Öptüm bir kere sürer yanmak