Natalia Szroeder - Złodziej

Chcę ruszyć dłonią, lecz nie jest moja
Widzę odbicie, lecz to nie ja
Płynę, lecz to zbyt głęboka woda
By wzlecieć zbyt wysoki dach

Życie w moich rękach, uczę się na błędach
Słyszę: „weź nie pękaj, weź zakasaj rękaw”
Chowam się w tych dźwiękach, czas depcze po piętach mi
Czemu się czuję jak złodziej?

Ukradkiem mija kolejny moment
Nim się odwrócę upłynie rok
Przełykam ślinę i klnę pod nosem
Popatrzę, lecz Ty odwrócisz wzrok

W oczy, w oczy
Popatrzę, lecz Ty odwrócisz wzrok

Czekam na znak i się wgapiam w niebo
Odpowiedź musi być przecież tam
W bezruchu stoję, lecz jest już za ciemno
Jutro spróbuję jeszcze raz

Moje życie w strzępach, zapisane w księgach
Kończy się na chęciach, coraz wyższe piętra
Znowu głowa ścięta i kolejna klęska, wiem
Znów się poczuję jak złodziеj

Ukradkiem mija kolejny moment
Nim się odwrócę upłyniе rok
Przełykam ślinę i klnę pod nosem
Popatrzę, lecz Ty odwrócisz wzrok

W oczy, w oczy
Popatrzę, lecz Ty odwrócisz wzrok