Necrophobic - The Return of a Long Lost Soul

Odległe światło budzi mnie, wzniosłe i ciche
Przykuwa moją uwagę, kusząc przez bezkres
Nie boję się i nie boli mnie, żadna czająca się śmierć nie czeka
Fragmenty obrazu, horyzont przeszłości

Nigdy nie mogę odejść ani się odwrócić
Przynależę tam, gdzie sny mogą się uspokoić
Możesz być jednym z nas
Albo oświeconym niewolnikiem
Nie ma powrotu dla dawno zagubionej duszy

Karmazynowa kurtyna odsłania się przede mną
Zaczynam widzieć, rozbijając swoje zaprzeczenie, demaskując gdzie przynależę
Pojawiła się nowa gwiazda, wybudzona ze spalony popiołów
Od nocy do dnia, koniec mojego bezkresnego zachwytu

Nigdy nie odejdziesz ani się nie odwrócisz
Jesteś ponad tym, co może zaspokoić marzenia
Możesz być jednym z nas
Albo oświeconym niewolnikiem
Nie ma powrotu dla dawno zagubionej duszy

Masywny, wściekły, spragniony
Uwolnij mnie, wypuść mnie

Odrażające cielesne wyzwolenie zabalsamowane w ekstazie
Poza królestwem oszałamiającego uwodzenia, doskonałe
Biczowany przy sanktuarium
Pustka w gwałtownej ekstrawagancji
Alchemia chwyci wielką grozę
Na krawędzi śmierci

Wejdź do mnie, zostań ze mną

Wejdź do mnie, zostań już ze mną na zawsze
Wejdź do mnie, należysz do mnie
Wzywa sukuba, nie mogę się oprzeć Lamii
Wejdź do mnie, zostań, należysz do mnie
Powinieneś być jednym z nas, nie oświeconym niewolnikiem
Nie ma powrotu dla dawno zagubionej duszy
Uwolnij mnie, wypuść mnie