Oku Hanako - Hatsukoi

Pierwsza miłość.

Myślałam, że wszystko o tobie wiem,
o twojej niezdarności, o tym, że nie lubisz gorącego jedzenia, i o tym jak dziwny sie wydajesz przez telefon.

ale jest jedna rzecz, o której nie wiedziałam----
nie wiedziałam, że mnie juz nie kochasz.

Kiedy zaczęło się to zmieniać?
Dlaczego tego nie zauważyłam?
Mieliśmy tak wiele wspólnych wspomnień,
że myślałam, że juz na zawsze będziemy razem,

ale od dzisiaj jesteś tylko kolegą.
Nigdy już nie powiem, że cię kocham.
Ale nie odchodź za daleko, żebym mogła czasem na ciebie spojrzeć.
Juz nie powiem więcej twojego imienia, nie będę szła obok ciebie,
nie będę do ciebie bez powodu wydzwaniać.
Dlatego nie mów proszę, że się więcej nie spotkamy.

Gdy tylko znalazłam coś pięknego, chciałam się tym z tobą dzielić,
I nawet teraz, ciągle mam ten sam nawyk, żeby zrobić zdjęcie i wysłać je tobie.

Gdy idę na przystanek, podświadomie kopiuję twoje ruchy, twoje słowa.
Przepraszam, że tak łatwo się dąsałam przez błahostki.....
gdybym była bardziej szczera.


To jak wyglądasz, to jak mówisz,
nienawidzę i kocham równocześnie.
Ale nie odchodź za daleko, żebym mogła czasem na ciebie spojrzeć,
Możemy zostać przyjaciółmi, nie musi być nic więcej.
Już więcej sie nie rozpłaczę się przed toba,
Tak więc nie mów proszę, że się więcej nie spotkamy.

Jesteś kolegą, od dzisiaj jesteś tylko kolegą
powtarzam to sobie bezustannie.
Miejsca, w których się śmiałeś,
to miejsca, w które już nigdy nie powrócimy.

Gdy szliśmy razem ścieżką wyściełaną opadającymi płatkami wiśni,
Gdy oglądaliśmy razem sztuczne ognie nad brzegiem morza.
Gdy zeschnięte liście opadły w biały, śnieżny dzień------

Byłeś tam ze mna, i nie zapomne tego nigdy.

juz nie powiem więcej twojego imienia, nie będę szła obok ciebie.
Nie będę do ciebie bez powodu wydzwaniać.

Tak więc nie mów żegnaj, proszę.