Opeth - Moonlapse vertigo

"Zawrót Gasnącego księżyca"

Wciąż ciepły dzięki światłu latarni,
straciłem widok na wszystko tej nocy,
moja obecność oczernia ich związek,
ślad w zdrowiu i spokoju.

Gardzą tobą, za twymi plecami,
moja obietnica powinna ich upokorzyć,
żadnego śladu po szacunku,
niepamiętny ogień w ich oczach.

Powinienem zginąć na dany mi sygnał,
na najlżejszy dotyk z mej duszy,
skażony prorok w ciele,
Dla wszystkich skażonych i zgubionych.

Kapiący grzech,
decyzja w patowej sytuacji,
Ośmiela się aby czuć śmierć na rękach,
Zaskoczyło mnie swym głosem,
przez las nadchodzi poranek.

Przez pokrytą liśćmi ścieżkę,
ich uczynki wymazane we krwi,
dla wszystkiego aby ujrzeć.
Rada krzyży,
musiała wyczuć, że się zbliżam,
zaraza przez powietrze,
z pogardą dla nędzy.

Odwróciłem swój wzrok,
w bladości uciekłem od końca,
ukrywając czas, aby stąd uciec,
i mniej aby wywiązać się z mego zadania.
Ona powinna być bezpieczna i zwarta,
nic z tego nie jest próżne,
zabrane od fałszywego piękna,
i uratowane od przeszłości.