Orkiestra Dni Naszych - Opętanie

To dla ciebie ona cała płonie. Oto ciało rozpalone
Oto serce, oto dłonie. Oto są myśli niespełnione...

To dla ciebie całe opętanie. To dla ciebie jej wołanie
To błaganie, miłowanie... Aż po kres czasu jej czekanie

Zanim mocno zamkniesz oczy Pozwól nią się zauroczyć
Spróbuj raz się w niej zatracić Cała reszta nic nie znaczy

Cała reszta nie istnieje Jeśli dasz jej choć nadzieję
Zanim to wykrzyczysz we śnie
Albo z bliska w oczy cicho szepniesz – nie...

Po prostu daj się ponieść jej
Daj się unieść jej
Daj się zanurzyć w niej
Daj się uwieść jej...

Nawet gdybyś przed nią chciał uciekać Będzie płonąć, będzie czekać
I czy w piekle to czy w niebie Ona i tak odnajdzie ciebie

To dla ciebie ona cała płonie Oto ciało rozpalone
Oto serce, oto dłonie Oto są myśli niespełnione...

Zanim mocno zamkniesz oczy Pozwól nią się zauroczyć
Spróbuj raz się w niej zatracić Cała reszta nic nie znaczy

Skoro jej zabrałeś myśli Pozwól choćby jej się przyśnić
Możesz wszystko to ocalić
Albo jej istnienia zerwać cienką nić...