Pan Duże Pe - Ukojenie

Chociaż co dzień problemów zgraja martwi
Nie mam zamiaru skończyć jak Ian Curtis
Więc łapię długopis i rozpalam kartki
Albo łapię za majki, napierdalam kawałki
To spontaniczna forma walki, widzicie
Zajawka jest w głowie, a rymy w zeszycie
Pisze te słowa gdy nie mogę zasnąć, bo życie
To nie nowela a jebane pasmo potyczek
Lecz mimo że przynosi w pędzie znój
Ja wierzę nadal że świat będzie mój, oh
Leję na wszystko, wydaje się sam
Rzucam rymy na beaty i daje to wam
Gram to co kocham i to gram jak chcę (jak chcę)
Nazywają mnie Duże Pe
Wciąż nie gubię siebie goniąc za życiem
A moje rymy płoną na beat'cie (ta!)

Znajdujemy ukojenie w tych wersach
To chwila wytchnienia od codziennych potyczek
Dlatego póki jeszcze biją nam serca
Będziemy łapać za majk, by wykrzyczeć:
Radość (i smutek)
szczęście (wściekłość)
Miłość (nienawiść)
I wszystko co w nas
To pamiętniki wbitych między niebo a piekło
Zamknięte w formie tych fraz

Chociaż co dzień problemy martwią, ej
Nie mam zamiaru skończyć jak Kurt Cobain
Więc wciskam play i nie wciskam kitu
Wyciskam z myśli tusz i ciskam do beatu to
Co rodzi mi się w głowie kiedy zerkam na świat
przez okna z dziewiątego piętra
Lub kiedy jadąc metrem słyszę rozmowy
I historie wchodzą mi jak klisze do głowy
A potem głos je naświetla a beat
To ekran, więc łap co mówię i w mig
To przetraw, bo dobra setka kolejnych już czeka na swoją kolej
Przyrzekam
Gram co kocham i to gram jak chcę (jak chcę)
Nazywają mnie Duże Pe wciąż
Wciąż nie gubię siebie goniąc za życiem
A moje rymy płoną na beat'cie (ta!)

Znajdujemy ukojenie w tych wersach
To chwila wytchnienia od codziennych potyczek
Dlatego póki jeszcze biją nam serca
Będziemy łapać za majk, by wykrzyczeć:
Radość (i smutek)
szczęście (wściekłość)
Miłość (nienawiść)
I wszystko co w nas
To pamiętniki wbitych między niebo a piekło
Zamknięte w formie tych fraz


Gdzieś między marzeniem a jawą
Gdzieś między podziemiem a sławą
Gdzieś między milczeniem a wrzawą
Stoję przy mikrofonie prawdziwy ja
Ogłuszony dziwną chemią tych liter
Chwytam sny które drzemią zaszyte gdzieś
Kiedy Kix trzęsie ziemią tym beatem
I spijam to marzenie do dna (do dna!)
Gdzieś między marzeniem a jawą
Gdzieś między podziemiem a sławą
Gdzieś między milczeniem a wrzawą
Stoję przy mikrofonie prawdziwy ja
Ale nie czuję już chemii tych liter
Sny dawno poszły do ziemi zabite przez
Atmosferę przestrzeni pod szczytem
Marzenia dryfują coraz bliżej dna