Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Paris Paloma
Popularne teksty
Paris Paloma - Bones on the beach
Bones on the beach
Tekst dodał(a): strifyastrange
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): strifyastrange
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
When I'm lying in my bed
I like to pretend
That my body is just bones on the beach
It's the first time I feel rested
Since my mother's womb I slept in
My last home between the stones and the sea
Some overzealous anthropology professor
With all his students in tow
Carry spades and books for studying
Stumbling, discover me
I implore them to leave me alone
Say, give me one millennia more there
Maybe I will belong more there
Than any place in which I was living
When I'm bones on the beach
With the end long past nigh one eternal sigh
I've no breath that is left to release
And the loudness of mind has been gone since I died
Was I meant in this life to find peace?
Before I became bones on the beach
I hear footsteps
And bones they cannot look left
But I register her stepping nearby
Her face is peaceful
She's looked upon life's evil
And considered it next to infinite skies
She doesn't ask for more time
Give me one millennia more there
Maybe I will belong more there
Than any place in which I was living
When I'm bones on the beach
When I'm bones on the beach
Death won't bring what you think it will
Death won't bring what you think it will
What I long for's nonexistent
In any belief system
All I, all I want is some rest
There's no sentience in death
Just the darkness at the worst
Temporality and permanence
I don't know what's on the other side
But I don't think it's what I had in mind
I hope I find some rest in this life
Death won't bring what you hope it will
Death won't bring what you think it will
Death won't bring what you think
I like to pretend
That my body is just bones on the beach
It's the first time I feel rested
Since my mother's womb I slept in
My last home between the stones and the sea
Some overzealous anthropology professor
With all his students in tow
Carry spades and books for studying
Stumbling, discover me
I implore them to leave me alone
Say, give me one millennia more there
Maybe I will belong more there
Than any place in which I was living
When I'm bones on the beach
With the end long past nigh one eternal sigh
I've no breath that is left to release
And the loudness of mind has been gone since I died
Was I meant in this life to find peace?
Before I became bones on the beach
I hear footsteps
And bones they cannot look left
But I register her stepping nearby
Her face is peaceful
She's looked upon life's evil
And considered it next to infinite skies
She doesn't ask for more time
Give me one millennia more there
Maybe I will belong more there
Than any place in which I was living
When I'm bones on the beach
When I'm bones on the beach
Death won't bring what you think it will
Death won't bring what you think it will
What I long for's nonexistent
In any belief system
All I, all I want is some rest
There's no sentience in death
Just the darkness at the worst
Temporality and permanence
I don't know what's on the other side
But I don't think it's what I had in mind
I hope I find some rest in this life
Death won't bring what you hope it will
Death won't bring what you think it will
Death won't bring what you think
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieKiedy leżę w moim łóżku
Lubię udawać
Że moje ciało to tylko kości na plaży
To pierwszy raz, kiedy czuję się wypoczęty
Od czasów, gdy spałem w łonie matki
Mój ostatni dom między kamieniami a morzem
Jakiś nadgorliwy profesor antropologii
Z całą swoją grupą studentów
Niosą łopaty i książki do nauki
Potykając się, odkrywają mnie
Błagam ich, żeby mnie zostawili
Mówię, dajcie mi jeszcze jedno tysiąclecie tam
Może tam będę bardziej należał
Niż w jakimkolwiek miejscu, w którym żyłem
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Z końcem dawno minionym, jednym wiecznym westchnieniem
Nie mam oddechu, by go uwolnić
A hałas umysłu zniknął, odkąd umarłem
Czy w tym życiu miałem znaleźć spokój?
Zanim stałem się kośćmi na plaży
Słyszę kroki
A kości nie mogą patrzeć w lewo
Ale rejestruję jej bliskość
Jej twarz jest spokojna
Widziała zło życia
I porównała je do nieskończonego nieba
Nie prosi o więcej czasu
Dajcie mi jeszcze jedno tysiąclecie tam
Może tam będę bardziej należał
Niż w jakimkolwiek miejscu, w którym żyłem
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Czego pragnę, nie istnieje
W żadnym systemie wierzeń
Wszystko, czego chcę, to trochę odpoczynku
Nie ma świadomości w śmierci
Tylko ciemność, w najgorszym wypadku
Tymczasowość i trwałość
Nie wiem, co jest po drugiej stronie
Ale nie sądzę, by było to, o czym myślałem
Mam nadzieję, że znajdę trochę spokoju w tym życiu
Śmierć nie przyniesie tego, czego się spodziewasz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Lubię udawać
Że moje ciało to tylko kości na plaży
To pierwszy raz, kiedy czuję się wypoczęty
Od czasów, gdy spałem w łonie matki
Mój ostatni dom między kamieniami a morzem
Jakiś nadgorliwy profesor antropologii
Z całą swoją grupą studentów
Niosą łopaty i książki do nauki
Potykając się, odkrywają mnie
Błagam ich, żeby mnie zostawili
Mówię, dajcie mi jeszcze jedno tysiąclecie tam
Może tam będę bardziej należał
Niż w jakimkolwiek miejscu, w którym żyłem
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Z końcem dawno minionym, jednym wiecznym westchnieniem
Nie mam oddechu, by go uwolnić
A hałas umysłu zniknął, odkąd umarłem
Czy w tym życiu miałem znaleźć spokój?
Zanim stałem się kośćmi na plaży
Słyszę kroki
A kości nie mogą patrzeć w lewo
Ale rejestruję jej bliskość
Jej twarz jest spokojna
Widziała zło życia
I porównała je do nieskończonego nieba
Nie prosi o więcej czasu
Dajcie mi jeszcze jedno tysiąclecie tam
Może tam będę bardziej należał
Niż w jakimkolwiek miejscu, w którym żyłem
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Kiedy jestem kośćmi na plaży
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Czego pragnę, nie istnieje
W żadnym systemie wierzeń
Wszystko, czego chcę, to trochę odpoczynku
Nie ma świadomości w śmierci
Tylko ciemność, w najgorszym wypadku
Tymczasowość i trwałość
Nie wiem, co jest po drugiej stronie
Ale nie sądzę, by było to, o czym myślałem
Mam nadzieję, że znajdę trochę spokoju w tym życiu
Śmierć nie przyniesie tego, czego się spodziewasz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Śmierć nie przyniesie tego, czego myślisz
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Paris Paloma Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Paris Paloma |
| Płyty: |
Cacophony (2024) |
Komentarze (0):