Pera - Sensiz Ben

Tak jak papier bez tuszu wie, że nie istnieje,
tak ja nie mogę zostać bez Ciebie.
Dlaczego ból nigdy się nie skończy?
Ten ogień, dobrze wie, że już nie płonie.

I nawet ptaki rozumieją,
że nie mając skrzydeł, nie można wzlecieć.
Moje błędy ranią, jak potłuczone szkło,
czy właśnie z tego powodu, straciłem ciebie?

Znajdź mnie! Zbłądziłem.
Zatarł się mój ślad, usta zaniemówiły, zamilkłem.
Spójrz na mnie! Zniknąłem.
Zapomniałem wziąć siebie od ciebie.
Znajdź mnie! Zbłądziłem.
Moje noce i dnie wymieszały się, miło.
Nie przypuszczałem, że upiłem się.
W moim wnętrzu ruina jest, pustka.

Jak dzień nie mogący nasycić się słońcem.
Tak ja nie mogę napatrzeć się na ciebie.
Usypiasz nocą mnie.
Lecz nawet gdy śnię, nie mogę nie kochać ciebie.

Zrozumiałem, że kolce
twoje kwiaty miały, jakkolwiek zwiędły gdy odeszłaś.
Wywołałaś burzę, rozpadłem się.
Powiedz, czy straciłem ciebie już?

Znajdź mnie! Zbłądziłem.
Zatarł się mój ślad, usta zaniemówiły, zamilkłem.
Spójrz na mnie! Zniknąłem.
Zapomniałem wziąć siebie od ciebie.
Znajdź mnie! Zbłądziłem.
Moje noce i dnie wymieszały się, miło.
Nie przypuszczałem, że upiłem się.
W moim wnętrzu ruina jest, pustka.

Znajdź mnie! Zbłądziłem.
Bez ciebie jestem pusty.
Spójrz na mnie! Zniknąłem.
Bez ciebie jestem pusty.