Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Peter Cornelius
Popularne teksty
11. Jeremias - Meer
Peter Cornelius - Du Entschuldige - I Kenn Di
Du Entschuldige - I Kenn Di
Tekst dodał(a): Vladislavus
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): liliamagnolia
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): jolanta57
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Wann i oft a bisserl ins Narrenkastl schau
dann siech i a Madl mit Aug'n so blau
a Blau
des laßt sich mit gar nix andern vergleichen.
Sie war in der Schul' der erklärte Schwarm
von mir und von all' meinen Feunden doch dann
am letzten Schultag
da stellte des Leb'n seine Weichen.
Wir hab'n uns sofort aus den Aug'n verlor'n.
I hab' mi oft g'fragt was is aus ihr word'n.
Die Wege
die mir beide 'gangen san war'n net die gleichen.
Und vorgestern sitz i in an Lokal
i schau in zwa Aug'n und waß auf einmal
das is dieses Blau
das laßt sich mit gar nix vergleichen.
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
Sie schaut mi a halbe Minute lang an
sie schaut
daß i gar nix mehr sagen kann.
I sitz wie gelähmt gegenüber und kann's gar net fassen.
I hör ka Musik mehr und wart nur drauf
daß sie endlich sagt: du jetzt wach i auf
der Peter
der zehn Häuser weiterg'wohnt hat in der Gassen.
Sie zwinkert mir zu wie vor fünfzehn Jahr'
sie sagt: na
wie geht's da
mei Peterl
na klar
du hast a schon lang nix mehr vo dir hören lassen.
I nick nur: ja sehr lang
ja viel zu lang
sie meint: komm probier'n mas' halt jetzt miteinand'
und später sag i lachend no amoi zu ihr auf der Straßen:
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
dann siech i a Madl mit Aug'n so blau
a Blau
des laßt sich mit gar nix andern vergleichen.
Sie war in der Schul' der erklärte Schwarm
von mir und von all' meinen Feunden doch dann
am letzten Schultag
da stellte des Leb'n seine Weichen.
Wir hab'n uns sofort aus den Aug'n verlor'n.
I hab' mi oft g'fragt was is aus ihr word'n.
Die Wege
die mir beide 'gangen san war'n net die gleichen.
Und vorgestern sitz i in an Lokal
i schau in zwa Aug'n und waß auf einmal
das is dieses Blau
das laßt sich mit gar nix vergleichen.
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
Sie schaut mi a halbe Minute lang an
sie schaut
daß i gar nix mehr sagen kann.
I sitz wie gelähmt gegenüber und kann's gar net fassen.
I hör ka Musik mehr und wart nur drauf
daß sie endlich sagt: du jetzt wach i auf
der Peter
der zehn Häuser weiterg'wohnt hat in der Gassen.
Sie zwinkert mir zu wie vor fünfzehn Jahr'
sie sagt: na
wie geht's da
mei Peterl
na klar
du hast a schon lang nix mehr vo dir hören lassen.
I nick nur: ja sehr lang
ja viel zu lang
sie meint: komm probier'n mas' halt jetzt miteinand'
und später sag i lachend no amoi zu ihr auf der Straßen:
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
Du entschuldige i kenn di'
bist du net die Klane
die i scho als Bua gern g'habt hab'
die mit dreizehn schon kokett war
mehr als was erlaubt war und die enge Jeans ang'habt hat.
I hab' nächtelang net g'schlafen
nur weil du im Schulhof
einmal mit den aug'n zwinkert hast. -
Komm wir streichen fünfzehn Jahr'
hol'n jetzt alles nach
als ob dazwischen einfach nix war.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieJak często patrzę na tych durniów
to widzę dziewczynę z niebieskimi oczami.
Niebieskimi,których nie można z niczym porównać
Była ona w szkole wybrana jako "marzenie",
przeze mnie i moich przyjaciół
W ostatni dzień szkoły,ukazało życie swoją miękką stronę
Straciliśmy się natychmiast z oczu
Często pytałem się siebie,co się z nią teraz dzieje?
Drogi,którymi poszliśmy oboje,nie były tymi samymi
I przedwczoraj siedzę w lokalu i patrzę w dwoje oczu.
I naraz...
To jest ten niebieski,którego z niczym nie można porównać
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...
Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastolatka była już kokietką
Która była czymś więcej, aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,
a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym
raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami
Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak,choćby pomiędzy nic się nie wydarzyło
Ona patrzała na mnie długą minutę,i patrzała...
że nic więcej nie mogłem powiedzieć
Siedzę choćby sparaliżowany na przeciwko i nie mogę pojąć.Nie słyszę więcej żadnej muzyki ,tylko czekam
żeby nareszcie powiedziała:
"ty Piotr,teraz się przebudziłam
mieszkałeś dziesięć bloków dalej"
Mruga do mnie jak przed 15 latami
Mówi:"no..jak tam idzie,mój Piotrze?Jasne,już dawno nie dawałeś słyszeć o sobie"
Ja kiwnąłem głową tylko"tak,bardzo długo o wiele za długo"
Stwierdziła"spróbujemy teraz oboje"
i później, mówię do niej, śmiejąc się na ulicy:
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastolatka była już kokietką
Która była więcej,aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami.Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak choćby pomiędzy nic więcej się nie wydarzyło
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastoletnia była już kokietką
Która była więcej aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,
a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym
raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami
Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak choćby pomiędzy nic więcej się nie wydarzyło
to widzę dziewczynę z niebieskimi oczami.
Niebieskimi,których nie można z niczym porównać
Była ona w szkole wybrana jako "marzenie",
przeze mnie i moich przyjaciół
W ostatni dzień szkoły,ukazało życie swoją miękką stronę
Straciliśmy się natychmiast z oczu
Często pytałem się siebie,co się z nią teraz dzieje?
Drogi,którymi poszliśmy oboje,nie były tymi samymi
I przedwczoraj siedzę w lokalu i patrzę w dwoje oczu.
I naraz...
To jest ten niebieski,którego z niczym nie można porównać
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...
Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastolatka była już kokietką
Która była czymś więcej, aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,
a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym
raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami
Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak,choćby pomiędzy nic się nie wydarzyło
Ona patrzała na mnie długą minutę,i patrzała...
że nic więcej nie mogłem powiedzieć
Siedzę choćby sparaliżowany na przeciwko i nie mogę pojąć.Nie słyszę więcej żadnej muzyki ,tylko czekam
żeby nareszcie powiedziała:
"ty Piotr,teraz się przebudziłam
mieszkałeś dziesięć bloków dalej"
Mruga do mnie jak przed 15 latami
Mówi:"no..jak tam idzie,mój Piotrze?Jasne,już dawno nie dawałeś słyszeć o sobie"
Ja kiwnąłem głową tylko"tak,bardzo długo o wiele za długo"
Stwierdziła"spróbujemy teraz oboje"
i później, mówię do niej, śmiejąc się na ulicy:
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastolatka była już kokietką
Która była więcej,aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami.Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak choćby pomiędzy nic więcej się nie wydarzyło
Hej ty,przepraszam..znam ciebie...Jesteś tą małą,
którą jako chłopiec już lubiłem
Tą,która jako trzynastoletnia była już kokietką
Która była więcej aniżeli dozwolone było i nosiła ciasne Jeans.A ja długie noce nie mogłem spać,
a to tylko dlatego,że ty na boisku szkolnym
raz pomrugałaś do mnie swoimi oczami
Hej,skreślmy te piętnaście lat i nadróbmy wszystko
Tak choćby pomiędzy nic więcej się nie wydarzyło
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (1):