Peyton Parrish - How You Remind Me

Jeszcze nigdy nie byłem mądrym człowiekiem
Nie dałem rady jako biedak kradnący
Zmęczony życiem jak niewidomy
Choruję na widzenie bez poczucia uczuć
I tak mnie właśnie przypominasz

Tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem
Tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem

To nie w twoim stylu przepraszać
Czekałem na inną historię
Tym razem się myliłem
Wręczając ci serce, które można złamać
Byłem w błędzie, byłem na dnie
Byłem na dnie każdej butelki
Te pięć słów w mojej głowie
Krzyczą: "Czy już się bawimy?"

Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie
Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie

To nie tak, że nie wiedziałaś
Powiedziałem: "Kocham cię" i przysięgam, że nadal to robię
I musiało być tak źle
Bo życie ze mną musiało cię prawie zabić

I tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem
Tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem

To nie w twoim stylu przepraszać
Czekałem na inną historię
Tym razem się myliłem
Wręczając ci serce, które można złamać
Byłem w błędzie, byłem na dnie
Byłem na dnie każdej butelki
Te pięć słów w mojej głowie
Krzyczą: "Czy już się bawimy?"

Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie
Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie
Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie
Jeszcze, jeszcze, jeszcze, nie, nie

Jeszcze nigdy nie byłem mądrym człowiekiem
Nie dałem rady jako biedak kradnący
I tak mnie właśnie przypominasz
Tak mnie właśnie przypominasz

Tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem
Tak mnie właśnie przypominasz, kim naprawdę jestem

To nie w twoim stylu przepraszać
Czekałem na inną historię
Tym razem się myliłem
Wręczając ci serce, które można złamać
Byłem w błędzie, byłem na dnie
Byłem na dnie każdej butelki
Te pięć słów w mojej głowie
Krzyczą: "Czy już się bawimy?"

Jeszcze, jeszcze, czy już się bawimy?
Jeszcze, jeszcze, czy już się bawimy?
Jeszcze, jeszcze, czy już się bawimy?
Jeszcze, jeszcze