Piotr Bakal - Bilon

Dzisiaj znowu rozmieniłem się na drobne
Niby kwota taka sama, ale jednak
przechowywać taki bilon niewygodnie,
gdzieś po drodze znowu zginął jeden miedziak.

Tak to wszystko się powoli rozsypuje
i ubywa z każdym dniem ogólnej sumy.
Życie z nami nieprzystojnie baraszkuje.
Ja w ten sposób chyba bawić się nie umiem...

Coraz więcej lat,
coraz krótszy oddech,
coraz trudniej spać,
coraz łatwiej odejść
w nieprzespany sen,
w nieprzebytą drogę,
w nieskończony rejs,
w niewzruszony spokój...

A dni wstają i kolejne przebudzenia...
Znów wyprawy i powroty wciąż na tarczy.
W walce z życiem zawsze mam coś do stracenia.
A poza tym - samo życie - i wystarczy!...

A w marzeniach nieustannie szumi lato
i jaskółek gdzieś pod słońcem lot wysoki.
A w marzeniach jeszcze wszystko jak przed laty:
błękit nieba i obłoki... i obłoki...