Placebo - Five Years

Przedzierając się przez targowisko
Tak wiele matczynych westchnień
Właśnie nadeszły wieści
Mamy pięć lat na płacz

Facet z Wiadomości mówił, roniąc łzy
Powiedział, że Ziemia umiera naprawdę
Płakał tak bardzo, że jego twarz stała się mokra
Po tym poznałem, że nie kłamie

Słyszałem telefony, gmach operowy, ulubione melodie
Byli chłopcy, zabawki, elektryczne pistolety i telewizory
W mojej głowie jak w magazynie, brak miejsca rezerwy
Musiałem stłoczyć tak wiele rzeczy, by móc wszystko zmieścić

I wszyscy grubi-chudzi ludzie
I wszyscy wysocy-niscy ludzie
I wszyscy ludzie, co są nikim
I wszyscy ludzie, co są kimś
Nigdy nie pomyślałbym, że jest tak wielu ludzi

Dziewczyna w moim wieku postradała zmysły
Tłukła jakieś małe dzieci
Gdyby odciągnął jej ten czarny
Pewnie by je pozabijała

Żołnierz ze złamaną ręką przykuł
Wzrok do kół Cadillaca
Gliniarz ukląkł i ucałował stopy księdza
A pedał zwymiotował na ten widok

Cóż, chyba widziałem was przy budce z lodami
Pijące koktajle, zimne i długie
Uśmiechające się i kołyszące i wyglądające tak fajnie
Nie sądzę, byście wiedziały, że jesteście w tej piosence

I było zimno i padał deszcz, więc czułem się niczym aktor
I pomyślałem o mamie i zapragnąłem tam wrócić
Twoja twarz, twoja skóra, sposób, w jaki mówisz
Tęsknie za tobą, jesteś piękna

Mamy pięć lat, stanęło mi w oczach
Pięć lat, co za niespodzianka
Mamy pięć lat, tak boli mnie mózg
Pięć lat, tyle tylko mamy
Mamy
Pięć lat