Porter Robinson - Year Of The Cup

To nie moja cholernie sprawa, co jest w kubku,
Ale czy to jest piękna rzecz?
Ale to nie jest piękna rzecz, bo nikt nie wie, co jest w kubku.
To jest cały problem.
Chyba że podejdziesz i wypijesz to, co jest w moim kubku,
To jak możesz powiedzieć, że to jest piękna rzecz?
Poza tym, kiedy ludzie piją alkohol, reagują.
Więc cokolwiek, do diabła, było w moim kubku, jedyną reakcją, jaką przyniosło,
To większa popularność, większy sukces.
Zrobiłem znacznie więcej rzeczy niż kiedykolwiek.
Wziąłem gitarę, nauczyłem się grać, nauczyłem się korzystać z Auto-Tune,
I poszerzyłem swój głos, chyba powinienem znowu sięgnąć po ten kubek.

Przysięgałem, że mnie to nie obchodzi, ale tamtej nocy nie mogłem się powstrzymać.
Wyładowałem całą swoją hańbę na przypadkowym facecie, który prawdopodobnie mnie lubił.
I tamtej nocy, po raz pierwszy było oczywiste, że cię rozczarowałem.
Wyrzuciłem z siebie to nieodpowiedzialne hasło: "Przepraszam, że taki jestem".

Co, do diabła, było w jego kubku?
Cokolwiek pił, musiało być pieprzonym eliksirem sukcesu.
Dlatego mówię ludziom: pieprzcie się i cokolwiek było w moim kubku,
Ssijcie mnie, będę to pić dalej, suki.

Ach, coś jest w powietrzu jak wanilia.
Zalogowałem się na Facebooka
I wtedy miałem odwagę zadzwonić i powiedzieć jej, że ją kocham.
Chyba krzyczenie na moją publiczność działa i wszyscy to lubią.
Śniłem o przecięciu mojej ścięgna Achillesa,
Chciałem, żeby ludzie mnie lubili.

Nie oceniajcie mnie, próbując powiedzieć, że powinienem odłożyć kubek.
Dlaczego? Co zrobiłem źle?
Nazwij to.
Byłem w 60 Minutes z — byłem w 60 Minutes z Katie Couric, byłeś ty?
Nie.
Ilu ludzi to rozumie? Nie oceniajcie mnie.

Nie mogę zasnąć, bo moje myśli wciąż dzwonią z chwilami,
Kiedy wystawiłem wszystkie swoje niedoskonałości na scenie, to zawstydzające.
"Pieprzcie się, nie zasługujecie na mnie", autobus zamilkł totalnie.
A "Pomóżcie mi" było tym, co chciałem powiedzieć,
Kiedy zaciskałem zęby tuż przed tobą.

Tak, odłożyłem na chwilę kubek,
Ale um, teraz w kubku jest tylko trochę wina.
Piję Dulche, to wszystko, to jedyna rzecz w kubku teraz.
Ale szczerze.

Zapytałem cię, czy jeśli nigdy się nie zmienię, czy będziesz mnie kochać?
Spodziewałem się negatywnej odpowiedzi, chytrze odwróciłaś pytanie w moją stronę i odpowiedź była oczywista.
Nienawidzę tej wersji siebie, która była bezpieczna i dokładnie zdezynfekowana.
Myślisz, że zawiedziesz ludzi i stworzysz jakieś idealne przeprosiny.
Odpowiedź była oczywista.
Odpowiedź była oczywista.
Odpowiedź była oczywista.
Odpowiedź była oczywista.
Co jest w kubku? Czy to naprawdę nie moja cholerna sprawa?