Postgirobygget - Tidløs

Zawsze sądziłem, że pieniądze
to to, czego pragnąłem
Teraz wiem, że potrzebuję
dni pełnych słońca
Bo nie pamiętam już
co jest górą a co dołem
W ostatnie dwadzieścia cztery godziny
tylko pracowałem
Chciałem usiąść na molo i słuchać fal.
Chciałem zawołać "Niech żyje bohema!"
A ja myślałem, że jestem bogaty,
ale czas przekształcił się w pieniądze.
Chciałem zrobić karierę
chciałem iść w górę, a nie w dół
Ale zostałem unieruchomiony przez pogodę,
tak jak żeglarze
I czekałem
na wszystko, co miało się wydarzyć
Chciałem znaleźć sobie dziewczynę
i założyć rodzinę
Mieliśmy usiąść na molo i słuchać fal.
Mieliśmy zawołać "Niech żyje bohema!"
A ja myślałem, że jestem bogaty,
ale czas przekształcił się w pieniądze.
Miałem świecić jak gwiazda na każdej imprezie.
Miałem żyć ponad swoje możliwości
ale ta długo oczekiwana impreza
nigdy się nie zaczęła.
Chciałem usiąść na molo i słuchać fal.
Chciałem zawołać "Niech żyje bohema!"
A ja myślałem, że jestem bogaty,
ale czas przekształcił się w pieniądze
Miałem świecić jak gwiazda na każdej imprezie.
Miałem żyć ponad swoje możliwości
ale ta długo oczekiwana impreza
nigdy się nie zaczęła.
Zawsze sądziłem, że pieniądze
to to, czego pragnąłem
Teraz wiem, że potrzebuję
dni pełnych słońca.
Dnia pełnego słońca.