Potrącony - Nie wie nikt

Choć z pozoru trzymam się
I uśmiecham cały czas
To od środka się rozpadam
Tak, jak zwykły domek z kart

Było wiele ciężkich dni
Często walił się mój świat
A ja z tymi problemami
Żyję tak od wielu lat

Nie wiedziałam, jak mam żyć
Nieraz chciałam poddać się
Chciałam ukryć się przed światem
Żeby nikt nie znalazł mnie

Lecz tu jestem cały czas
I naprawdę walczyć chcę
Lecz depresja mnie dopada
I znów na dno ciągnie mnie

Nie jest łatwo się uśmiechać
Kiedy życie wali się
O tym, co ja dzisiaj czuję - nie wie nikt

Nikt mi ręki nie chciał podać
Nie zamierzam prosić się
Sama będę aż do końca moich dni

Było tyle ciężkich nocy
Gdy płakałam, zamiast spać
Gdy starałam się zrozumieć
Dlaczego tak właśnie mam

Może tak musiało być
Może to Bóg karze mnie
Jeśli tak, to chcę zrozumieć
Co zrobiłam w życiu źle

Dzisiaj już mi braknie sił
Czuję, że to nie mój świat
Ta walka mnie wymęczyła
Trwa już od wielu lat

Chciałabym, żeby choć raz
Ktoś przytulił mocno mnie
Żeby ktoś w końcu zrozumiał
Że naprawdę jest mi źle

Nie jest łatwo się uśmiechać
Kiedy życie wali się
O tym, co ja dzisiaj czuję - nie wie nikt

Nikt mi ręki nie chciał podać
Nie zamierzam prosić się
Sama będę aż do końca moich dni

Może kiedyś przyjdą dni
Kiedy wszystko zmieni się
Będę mogła żyć jak kiedyś
Bo tak bardzo tego chcę

Życie takie krótkie jest
Chciałabym móc cieszyć się
Teraz jest to niemożliwe
Kiedy płaczę całe dnie

Daję sobie jeszcze czas
Zrobię jeszcze jeden krok
Może znów zaświeci słońce
I odgoni cały mrok

Trochę wiary jeszcze mam
Bo naprawdę pragnę żyć
A jak każdy w swoim życiu
Pragnę znów szczęśliwą być

Nie jest łatwo się uśmiechać
Kiedy życie wali się
O tym, co ja dzisiaj czuję - nie wie nikt

Nikt mi ręki nie chciał podać
Nie zamierzam prosić się
Sama będę aż do końca moich dni