Primus - Antipop

Ziemia pękła na oścież w dniu, w którym się urodziłem
A tysiąc radosnych wesołków przeszło tańcząc poprzez burzę
Leżałem w kołysce przy wyjącym wietrze, nie wiedząc jakie lata nadejdą przekrzykiwałbym harmider
Ssałem informacje przez dziury w mojej czaszce gdy mój żołądek burczał z głodu, moje usta są zawsze pełne
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; człowiek którego nie zatrzymasz

Jako młody człowiek utknąłem w rurze, ale ze smrodu tych wszystkich pozorów nie mogłem się wyplątać zupełnie
Leżę na plecach i przeglądam radio; to co się wydobywa z moich głośników jest wyciekiem syropu
Wysysam informacje przez dziury w mojej czaszce gdy mój żołądek burczy z głodu moje usta są zawsze pełne
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; człowiek którego nie zatrzymasz

Przystanąłem patrząc i ujrzałem jak przychodzą i odchodzą, widziałem ich jak zrobili ten milion, następnie zniknęli w śniegu
Oni wpadną na ciebie jak stado wściekłych psów, gdy tak ślinią się w twoje uszy i oczyszczają cię swoimi dźwiękami
Przepychając dezinformację przez dziury w mojej czaszce, mój żołądek burczy przyprawiając o mdłości, a nadal moje usta są pełne
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; człowiek którego nie zatrzymasz
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; pobiegnę przez zboże do dnia kiedy upadnę
Jestem Antipop; człowiek którego nie zatrzymasz

To kończy nagranie "Krypty Bazyliki Świętego Serca"