ProAge - Póki Mam Twarz

Wyprowadzam się , gdzie ?
Przeprowadzam się , gdzie ?

Gdzieś na skraju pustki lata , jestem nagle sam
Znów nie mogę się wydostać z grobu czterech ścian

Jestem dzieckiem , które w kącie wchłania własny ból
Boję się zderzyć z cieniem , lecąc twarzą w dół

Oszalałe oczy , oszalały świat
Oszalałe moje ręce , w lustrze inny ja
To co teraz będzie , raczej musi być
Choć próbuję nie zwariować , będzie co ma być

Póki mam twarz

Własne ciało , obca twarz
O tym milczę , jestem sam
W tłumie twarzy , moja też
Skryta w lustrze , krzywi się

Póki jeszcze moja jest , to wystawiam ją na deszcz
Z wiatrem kwiaty ścielą śmiech i już nic nie zmieni się

Strach przed lustrem , ścina mnie
Tłum się śmieje , twarzy zgiełk
Tacy głośni , nie znam ich
Dręczą głowę , muszę iść