Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Procol Harum
Popularne teksty
13. Kartky - Vintage
Procol Harum - Whiter shade of pale (both extra verses)
Whiter shade of pale (both extra verses)
Tekst dodał(a): luzik
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): luzik
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): luzik
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
We skipped the light fandango
Turned cartwheels cross the floor
I was feeling kinda seasick
But the crowd called out for more
The room was humming harder
As the ceiling flew away
When we called out for another drink
The waiter brought a tray
Ref..
And so it was that later
As the miller told his tale
That her face, at first just ghostly,
Turned a whiter shade of pale
She said, there is no reason
And the truth is plain to see.
But I wandered through my playing cards
And would not let her be
One of sixteen vestal virgins
Who were leaving for the coast
And although my eyes were open
They might have just as well've been closed
Ref..
She said, Im home on shore leave,
Though in truth we were at sea
So I took her by the looking glass
And forced her to agree
Saying, you must be the mermaid
Who took neptune for a ride.
But she smiled at me so sadly
That my anger straightway died
Ref..
If music be the food of love
Then laughter is its queen
And likewise if behind is in front
Then dirt in truth is clean
My mouth by then like cardboard
Seemed to slip straight through my head
So we crash-dived straightway quickly
And attacked the ocean bed
Turned cartwheels cross the floor
I was feeling kinda seasick
But the crowd called out for more
The room was humming harder
As the ceiling flew away
When we called out for another drink
The waiter brought a tray
Ref..
And so it was that later
As the miller told his tale
That her face, at first just ghostly,
Turned a whiter shade of pale
She said, there is no reason
And the truth is plain to see.
But I wandered through my playing cards
And would not let her be
One of sixteen vestal virgins
Who were leaving for the coast
And although my eyes were open
They might have just as well've been closed
Ref..
She said, Im home on shore leave,
Though in truth we were at sea
So I took her by the looking glass
And forced her to agree
Saying, you must be the mermaid
Who took neptune for a ride.
But she smiled at me so sadly
That my anger straightway died
Ref..
If music be the food of love
Then laughter is its queen
And likewise if behind is in front
Then dirt in truth is clean
My mouth by then like cardboard
Seemed to slip straight through my head
So we crash-dived straightway quickly
And attacked the ocean bed
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTańczyliśmy bez opamiętania, światła fandango
Robiąc gwiazdy wzdłuż podłogi
Czułem się jakbym miał chorobę morską
Ale tłum domagał się więcej
Robiło się coraz gwarniej
I już odpłynął sufit
Gdy wołaliśmy o kolejnego drinka
Kelner przyniósł tacę
A już później
gdy młynarz opowiedział swoją historię
Tak że jej twarz jakby ducha
Robiła się coraz bledsza
Powiedziała, że nie ma powodu
i prawda jest oczywista
Ale wciąż błądziłem w swoich kartach
I nie chciałem do niej dopuścić
Jedna z szesnastu dziewic westalskich
Która chciała dotrzeć do brzegu
I chociaż moje oczy były otwarte
Równie dobrze mogłyby być zamknięte
A później
Młynarz opowiedział swoją historię
Tak że jej twarz jakby ducha
Robiła się coraz bledsza
Powiedziała, że już dotarła na brzeg, jest w domu
Lecz byliśmy wśród toni
Więc spojrzałem na nią przez lunetę
I zmusiłem ją by się zgodziła z tym,
że jest syreną
Która wzięła Neptuna na przejażdżkę
Ale tak smutno się uśmiechnęła,
że moja złość z miejsca runęła
Jeśli muzyka jest pokarmem miłości
uśmiech jest jej królową
Podobnie jeśli ostatni pierwszymi będą
to w prawdzie brud jest czysty
Moje usta stały się kartonowe
Przez głowę mi przemknęło
Że właśnie rozbiliśmy się się o dno
I uderzyliśmy w oceanowe łóżko
Robiąc gwiazdy wzdłuż podłogi
Czułem się jakbym miał chorobę morską
Ale tłum domagał się więcej
Robiło się coraz gwarniej
I już odpłynął sufit
Gdy wołaliśmy o kolejnego drinka
Kelner przyniósł tacę
A już później
gdy młynarz opowiedział swoją historię
Tak że jej twarz jakby ducha
Robiła się coraz bledsza
Powiedziała, że nie ma powodu
i prawda jest oczywista
Ale wciąż błądziłem w swoich kartach
I nie chciałem do niej dopuścić
Jedna z szesnastu dziewic westalskich
Która chciała dotrzeć do brzegu
I chociaż moje oczy były otwarte
Równie dobrze mogłyby być zamknięte
A później
Młynarz opowiedział swoją historię
Tak że jej twarz jakby ducha
Robiła się coraz bledsza
Powiedziała, że już dotarła na brzeg, jest w domu
Lecz byliśmy wśród toni
Więc spojrzałem na nią przez lunetę
I zmusiłem ją by się zgodziła z tym,
że jest syreną
Która wzięła Neptuna na przejażdżkę
Ale tak smutno się uśmiechnęła,
że moja złość z miejsca runęła
Jeśli muzyka jest pokarmem miłości
uśmiech jest jej królową
Podobnie jeśli ostatni pierwszymi będą
to w prawdzie brud jest czysty
Moje usta stały się kartonowe
Przez głowę mi przemknęło
Że właśnie rozbiliśmy się się o dno
I uderzyliśmy w oceanowe łóżko
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (12):
Pokaż powiązany komentarz ↓
Przeszliśmy od fandanga
Do serii skocznych "gwiazd"
Czułem się jak po sztormie
Lecz tłum zagrzewał nas
Narastał szum i jazgot
I pułap się zatracił
Na znak, że znów nam w gardłach zaschło
Kelner podszedł z tacą
I było tak, że potem
W czas dziwnych opowieści
Jej twarz, już przedtem blada
Wpadła w bieli odcień bielszy
"To samo z siebie" - rzekła
"Nic za tym się nie kryje"
Lecz zajrzałem w swoje karty
I nie pozwoliłem
By w szesnastce dziewic Westy
Miała odejśc stąd na brzeg
I choć oczy me otwarte były
Równie dobrze mógłbym je
zamknięte mieć
I było tak, że potem
W czas dziwnych opowieści
Jej twarz, już przedtem blada
Wpadła w bieli odcień bielszy
"To brzeg już" - wyszeptała
Choć wokół było morze
Więc zabrałem ją przed lustro
I z przyganą rzekłem do niej
"Czy syrenę widzisz, która
Chce Neptuna zwieść?"
Lecz tak smutny mi posłała uśmiech
Że od razu zgasł mój gniew
I było tak, że potem
W czas dziwnych opowieści
Jej twarz już przedtem blada
Wpadła w bieli odcień bielszy
Jak muzyka jest chlebem miłości
Tak jej królem jest śmiech
A gdy tył się przodem staje
To bezecność cnotą jest
Moje usta, natenczas - jak kartka
Wyślizgnęły się mej głowie
I już śmiało daliśmy nurka
W łoże akwamarynowe
NIe "nie chcialem dopuscic" i westalki bez związku...
tylko": nie chcialem, by "była" (pozostał) jedną z Westalek (dziewic!) - (nie chcialem bo mialem chrapke na nia).
Jej bladosc jest mowi o milosci duchowej którą wybrała
Pokaż powiązany komentarz ↓
Jak dla mnie to pięknie ten tekst rozszyfrowałeś. Mało mam tłumaczeń, bo jak już się za coś biorę to staram się także zachować rym i rytm , oprócz ogólnego sensu, co nie jest proste dla niezawodowca.
Pokaż powiązany komentarz ↓