Projekt Saga - Bogów Łzy

Tam, gdzie lasów wieczny śpiew
O poranku zrodził się
Tam, gdzie duchów morza zew
Jej głos przeciął ranną mgłę

Nim ich pierwszy krzyk
Zwiastował świt
Mieli już dla siebie być
Ona – córka mgły, on – bogów syn
I utkana przez los nić

Szczęścia poznali smak
Gdy swych dusz złożyli dar
Wiara, że to bogów znak
Podstępny niosła czar

Choć na wieki już Miało dobrze być
Przeokrutny nastał czas
Miast o szczęściu swym
Nocami śnić
Dobrych chwil żegnali blask

Tam, gdzie bogów łzy
Wstaje krwawy świt
Tam, gdzie chłód kry
Kresu dobiega mit

Ruszył wnet, gdy słońca brzask
Rozświetlił nieba czerń
Zapach morza, błękit fal
W jego sercu obraz jej

Chciał popłynąć tam, gdzie lepszy świat
Przemierzając wiele mórz
I wciąż płynął tak
Tysiące lat
Nie powrócił nigdy już

Tam, gdzie bogów łzy
Wstaje krwawy świt
Tam, gdzie chłód kry
Kresu dobiega mit

Czekała nań
Nie licząc lat
Aż straciła wiarę już
Popatrzyła w dal
Jeszcze jeden raz
I zasnęła w dłoniach mórz