Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Rafa Espino
Popularne teksty
Rafa Espino - Antes de partir (con Shé, Dante)
Antes de partir (con Shé, Dante)
Tekst dodał(a): APUESTO
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Agnes71
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): APUESTO
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
[Rafa Espino:]
El amor, tan propenso a dejar herida
Como el filo de un cuchillo puesto en manos del suicida
Si no me escribes, no pretendas que te escriba
Porque el tiempo que me pides solamente nos lapida
Duele mucho más aquello que no dices
Ya avisaba tu mirada que dejaría cicatrices
Si las paredes hablaran, se presumirían felices
Sin saber lo que se pierden detrás de sus muros grises
¿Cómo le explico al corazón que no razona?
Ignorando a quien nos busca y buscando a quien nos ignora
No siempre quien tú valores, te valora
Y a veces cuanto más damos es cuando menos funciona
Aprendí que se aprende con movimiento
Y que otro intento, no es pedir un tiempo para perderlo
El amor no se decide, ni basta con merecerlo
Y hay quien pierde mucho más por no intentar que por hacerlo
Que nada te importe es lo importante
No digamos "para siempre" si ya nada es como antes
Yo quiero un amor que brille, pero no como el diamante
Que sólo es duro por fuera, pero quiebra al golpearle
Si esperas que te espere, se hará tarde
Pero tengo lo que quieres por si vienes a buscarme
No sé ni cómo pretendo enamorarme
Si aunque sabes que me flipas
Se complica hasta cansarme
[Dante:]
Cuando duela más estar que desistir
Párteme en pedazos antes de partir
Las heridas que se curan dejan cicatriz
Regalarle todo a quien te hizo sufrir
Es perder el tiempo, y es perderte a ti
El amor también enseña a saber dejar ir
[Shé:]
El amor, tan experto en temas de guerra
Capaz de lograr que lata incluso un corazón de piedra
Si no me miras, no me pidas que te mire
Porque cuando el amor duele,
Hasta las miradas te quiebran, y
¿Cómo se quiere sin que duela tanto?
Dicen que todo se termina, la pregunta es: ¿cuándo?
No hay nada más valioso que una sonrisa después del llanto
Ni un abrazo, tras ese adiós que aún duele recordarlo
Dime quienes somos, por si alguna vez lo olvido
Y hacia dónde vamos, por si pierdo de vista el camino
Si es verdad que fuimos, o quizás otra mentira
De esas que sólo contamos cuando todo está perdido
Dime si has sentido con alguien lo que sientes conmigo
Si crees que somos azar, o más bien destino
Amar es todo un reto, pero cuando amas en serio
Las excusas se evaporan, y sólo existen motivos
Soy adicto a todo lo que duela
A todas las cosas que persigo, las que no se pueden
Soy como esa primera gota, que te toca cada vez que llueve
Como un alma rota que no vive, pero nunca muere
Tú eres mi silencio, mis cuatro paredes
La historia que recordaré cuando mi dolor vuele
La mano que acariciaré cuando mi final llegue
La forma en que uno ama es la que define quién es
[Rafa Espino, Shé:]
Pedimos un tiempo que perdemos
Por miedo a admitir lo que tendremos que decirnos
Elegí no elegir para no echar de menos
Y entendí que hay un perdón que nos debemos a uno mismo
Perdemos por miedo al propio miedo
Se nos marcha el poco tiempo que queda por egoísmos
Siempre en busca de la pieza que falta del puzzle
Por querer saber qué piensas en vez de querer sentirlo
[Dante:]
Cuando duela más estar que desistir
Párteme en pedazos antes de partir
Las heridas que se curan dejan cicatriz
Regalarle todo a quien te hizo sufrir
Es perder el tiempo, y es perderte a ti
El amor también enseña a saber dejar ir
El amor, tan propenso a dejar herida
Como el filo de un cuchillo puesto en manos del suicida
Si no me escribes, no pretendas que te escriba
Porque el tiempo que me pides solamente nos lapida
Duele mucho más aquello que no dices
Ya avisaba tu mirada que dejaría cicatrices
Si las paredes hablaran, se presumirían felices
Sin saber lo que se pierden detrás de sus muros grises
¿Cómo le explico al corazón que no razona?
Ignorando a quien nos busca y buscando a quien nos ignora
No siempre quien tú valores, te valora
Y a veces cuanto más damos es cuando menos funciona
Aprendí que se aprende con movimiento
Y que otro intento, no es pedir un tiempo para perderlo
El amor no se decide, ni basta con merecerlo
Y hay quien pierde mucho más por no intentar que por hacerlo
Que nada te importe es lo importante
No digamos "para siempre" si ya nada es como antes
Yo quiero un amor que brille, pero no como el diamante
Que sólo es duro por fuera, pero quiebra al golpearle
Si esperas que te espere, se hará tarde
Pero tengo lo que quieres por si vienes a buscarme
No sé ni cómo pretendo enamorarme
Si aunque sabes que me flipas
Se complica hasta cansarme
[Dante:]
Cuando duela más estar que desistir
Párteme en pedazos antes de partir
Las heridas que se curan dejan cicatriz
Regalarle todo a quien te hizo sufrir
Es perder el tiempo, y es perderte a ti
El amor también enseña a saber dejar ir
[Shé:]
El amor, tan experto en temas de guerra
Capaz de lograr que lata incluso un corazón de piedra
Si no me miras, no me pidas que te mire
Porque cuando el amor duele,
Hasta las miradas te quiebran, y
¿Cómo se quiere sin que duela tanto?
Dicen que todo se termina, la pregunta es: ¿cuándo?
No hay nada más valioso que una sonrisa después del llanto
Ni un abrazo, tras ese adiós que aún duele recordarlo
Dime quienes somos, por si alguna vez lo olvido
Y hacia dónde vamos, por si pierdo de vista el camino
Si es verdad que fuimos, o quizás otra mentira
De esas que sólo contamos cuando todo está perdido
Dime si has sentido con alguien lo que sientes conmigo
Si crees que somos azar, o más bien destino
Amar es todo un reto, pero cuando amas en serio
Las excusas se evaporan, y sólo existen motivos
Soy adicto a todo lo que duela
A todas las cosas que persigo, las que no se pueden
Soy como esa primera gota, que te toca cada vez que llueve
Como un alma rota que no vive, pero nunca muere
Tú eres mi silencio, mis cuatro paredes
La historia que recordaré cuando mi dolor vuele
La mano que acariciaré cuando mi final llegue
La forma en que uno ama es la que define quién es
[Rafa Espino, Shé:]
Pedimos un tiempo que perdemos
Por miedo a admitir lo que tendremos que decirnos
Elegí no elegir para no echar de menos
Y entendí que hay un perdón que nos debemos a uno mismo
Perdemos por miedo al propio miedo
Se nos marcha el poco tiempo que queda por egoísmos
Siempre en busca de la pieza que falta del puzzle
Por querer saber qué piensas en vez de querer sentirlo
[Dante:]
Cuando duela más estar que desistir
Párteme en pedazos antes de partir
Las heridas que se curan dejan cicatriz
Regalarle todo a quien te hizo sufrir
Es perder el tiempo, y es perderte a ti
El amor también enseña a saber dejar ir
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie[Rafa]:
Miłość, tak skora by zostawić ranę
Jak ostrze noża włożone w ręce samobójcy
Jeśli do mnie nie piszesz, nie oczekuj, że napiszę do ciebie
Bo czas, o który mnie prosisz wyłącznie nas kamienuje (zabija)
Znacznie bardziej boli to, czego nie mówisz
Już twe spojrzenie zapowiadało, że zostawi blizny
Gdyby ściany mogły mówić, wydawałyby się szczęśliwe
Nie wiedząc co tracą za swymi szarymi murami
Jak mam wytłumaczyć sercu, które nie rozumuje?
Ignorując tego, kto nas szuka i szukając tego, kto nas ignoruje
Nie zawsze ten, kogo cenisz docenia ciebie
I czasami im więcej dajemy, tym mniej to działa
Nauczyłem się, że uczy się poprzez ruch
I, że kolejna próba nie jest proszeniem o czas po to, by go tracić
O miłości się nie decyduje, ani nie wystarcza na nią zasługiwać
I jest ktoś, kto traci dużo więcej nie próbując, niż to robiąc
To, co cię nie obchodzi, jest właśnie ważne
Nie mówmy "na zawsze", gdy już nic nie jest jak dawniej
Chcę miłości, która błyszczy, lecz nie jak diament
Który jest twardy tylko z wierzchu, lecz pęka przy uderzeniu
Jeśli oczekujesz, że będę na ciebie czekać, zrobi się późno
Lecz mam to czego chcesz, na wypadek gdybyś mnie szukała
Nawet nie wiem jak mam się zakochać
Jeśli jednak wiesz, że szaleję za tobą, to się komplikuje, aż do znudzenia
[ Shé]:
Kiedy boli bardziej być niż zrezygnować
Rozdziera mnie na strzępy przed odejściem
Rany, które się goją, pozostawiają bliznę
Oddać wszystko komuś, kto ci przysporzył cierpienia
To strata czasu i utrata siebie
Miłość również uczy, by umieć pozwolić odejść
[Dante]:
Miłość, taki ekspert w sprawach wojny
Umie sprawić, że bije nawet serce z kamienia
Jeśli na mnie nie patrzysz, nie proś o moje spojrzenie
Bo kiedy miłość boli, nawet spojrzenia potrafią łamać, i
Jak kochać, by tak nie bolało?
Mówią, że wszystko się kończy, pytanie: kiedy?
Nie ma nic cenniejszego niż uśmiech po płaczu
Niż objęcie, po tym pożegnaniu, którego wspomnienie nawet boli
Powiedz kim jesteśmy, na wypadek gdybym kiedyś zapomniał
I dokąd zmierzamy, na wypadek, gdybym stracił z oczu drogę
Czy to prawda, że byliśmy, albo może jakieś inne kłamstwo
Z tych co jedynie mówimy kiedy wszystko stracone
Powiedz, czy z kimś czułaś to samo co czujesz ze mną?
Myślisz, że jesteśmy przypadkiem, czy raczej przeznaczeniem?
Kochanie jest wyzwaniem, lecz kiedy kochasz na serio
Wymówki się ulatniają i jedynie istnieją motywy
Jestem uzależniony od wszystkiego co boli
Od wszystkich rzeczy, za którymi gonię -
Z gatunku tych niemożliwych
Jestem jak ta pierwsza kropla, która cię dotyka zawsze, gdy pada deszcz
Jak złamana dusza, która nie żyje, lecz nigdy nie umiera
Jesteś moją ciszą, moimi czterema ścianami
Historią, którą wspomnę, gdy mój ból wzleci
Ręką, którą będę pieścił, gdy mój koniec nadejdzie
Sposób, w jaki ktoś kocha, określa kim się jest
[Rafa]:
Prosimy o czas, który tracimy
Z obawy przed przyznaniem się do tego, co będziemy musieli sobie powiedzieć
Postanowiłem nie wybierać, żeby nie tęsknić
I zrozumiałem, że jest wybaczenie, które jesteśmy winni sobie samym
[Dante]:
Przegrywamy przez strach przed własnym strachem
Te niewiele czasu, które nam pozostało, tracimy przez samolubstwo
Zawsze w poszukiwaniu brakującego kawałka puzzli
Chcąc poznać o czym myślisz, zamiast chcieć to poczuć
[Shé]:
Kiedy boli bardziej być niż zrezygnować
Rozdziera mnie na strzępy przed odejściem
Rany, które się goją, pozostawiają bliznę
Oddać wszystko komuś, kto ci przysporzył cierpienia
To strata czasu i utrata siebie
Miłość również uczy, by umieć pozwolić odejść.
Miłość, tak skora by zostawić ranę
Jak ostrze noża włożone w ręce samobójcy
Jeśli do mnie nie piszesz, nie oczekuj, że napiszę do ciebie
Bo czas, o który mnie prosisz wyłącznie nas kamienuje (zabija)
Znacznie bardziej boli to, czego nie mówisz
Już twe spojrzenie zapowiadało, że zostawi blizny
Gdyby ściany mogły mówić, wydawałyby się szczęśliwe
Nie wiedząc co tracą za swymi szarymi murami
Jak mam wytłumaczyć sercu, które nie rozumuje?
Ignorując tego, kto nas szuka i szukając tego, kto nas ignoruje
Nie zawsze ten, kogo cenisz docenia ciebie
I czasami im więcej dajemy, tym mniej to działa
Nauczyłem się, że uczy się poprzez ruch
I, że kolejna próba nie jest proszeniem o czas po to, by go tracić
O miłości się nie decyduje, ani nie wystarcza na nią zasługiwać
I jest ktoś, kto traci dużo więcej nie próbując, niż to robiąc
To, co cię nie obchodzi, jest właśnie ważne
Nie mówmy "na zawsze", gdy już nic nie jest jak dawniej
Chcę miłości, która błyszczy, lecz nie jak diament
Który jest twardy tylko z wierzchu, lecz pęka przy uderzeniu
Jeśli oczekujesz, że będę na ciebie czekać, zrobi się późno
Lecz mam to czego chcesz, na wypadek gdybyś mnie szukała
Nawet nie wiem jak mam się zakochać
Jeśli jednak wiesz, że szaleję za tobą, to się komplikuje, aż do znudzenia
[ Shé]:
Kiedy boli bardziej być niż zrezygnować
Rozdziera mnie na strzępy przed odejściem
Rany, które się goją, pozostawiają bliznę
Oddać wszystko komuś, kto ci przysporzył cierpienia
To strata czasu i utrata siebie
Miłość również uczy, by umieć pozwolić odejść
[Dante]:
Miłość, taki ekspert w sprawach wojny
Umie sprawić, że bije nawet serce z kamienia
Jeśli na mnie nie patrzysz, nie proś o moje spojrzenie
Bo kiedy miłość boli, nawet spojrzenia potrafią łamać, i
Jak kochać, by tak nie bolało?
Mówią, że wszystko się kończy, pytanie: kiedy?
Nie ma nic cenniejszego niż uśmiech po płaczu
Niż objęcie, po tym pożegnaniu, którego wspomnienie nawet boli
Powiedz kim jesteśmy, na wypadek gdybym kiedyś zapomniał
I dokąd zmierzamy, na wypadek, gdybym stracił z oczu drogę
Czy to prawda, że byliśmy, albo może jakieś inne kłamstwo
Z tych co jedynie mówimy kiedy wszystko stracone
Powiedz, czy z kimś czułaś to samo co czujesz ze mną?
Myślisz, że jesteśmy przypadkiem, czy raczej przeznaczeniem?
Kochanie jest wyzwaniem, lecz kiedy kochasz na serio
Wymówki się ulatniają i jedynie istnieją motywy
Jestem uzależniony od wszystkiego co boli
Od wszystkich rzeczy, za którymi gonię -
Z gatunku tych niemożliwych
Jestem jak ta pierwsza kropla, która cię dotyka zawsze, gdy pada deszcz
Jak złamana dusza, która nie żyje, lecz nigdy nie umiera
Jesteś moją ciszą, moimi czterema ścianami
Historią, którą wspomnę, gdy mój ból wzleci
Ręką, którą będę pieścił, gdy mój koniec nadejdzie
Sposób, w jaki ktoś kocha, określa kim się jest
[Rafa]:
Prosimy o czas, który tracimy
Z obawy przed przyznaniem się do tego, co będziemy musieli sobie powiedzieć
Postanowiłem nie wybierać, żeby nie tęsknić
I zrozumiałem, że jest wybaczenie, które jesteśmy winni sobie samym
[Dante]:
Przegrywamy przez strach przed własnym strachem
Te niewiele czasu, które nam pozostało, tracimy przez samolubstwo
Zawsze w poszukiwaniu brakującego kawałka puzzli
Chcąc poznać o czym myślisz, zamiast chcieć to poczuć
[Shé]:
Kiedy boli bardziej być niż zrezygnować
Rozdziera mnie na strzępy przed odejściem
Rany, które się goją, pozostawiają bliznę
Oddać wszystko komuś, kto ci przysporzył cierpienia
To strata czasu i utrata siebie
Miłość również uczy, by umieć pozwolić odejść.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Rafa Espino, Shé, Dante Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Rafa Espino |
| Rok wydania: |
2020 |
| Wykonanie oryginalne: |
Rafa Espino, Shé, Dante |
Komentarze (0):