Renata Waligórska - Przy ognisku

Dziś o przeszłości las nam gwarzy
I tysiącletni dąb
On sam historię nam przywoła
W pogłosie surm i trąb

I będzie prawił nam o wojach
Co Chrobry wiódł ich król
Co sławę sami twardą dłonią
Z bitewnych wzięli pól

Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień

Z Maszkowic Zyndram i Zawisza
Z grunwaldzkich jadą stron
Dwa miecze wiozą, co je Krzyżak
Przed polski przyniósł tron

Tą leśną drogą pan Langiewicz
Ze swoją partią szedł
Tu, umykając przed hetmanem
Pogubił pludry Szwed

Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na przodków zew
By sławić polski oręż

Na tej polance chłop Kościuszki
Prostował brzeszczot kos
A kościuszkowcy tędy nieśli
Swój na pepeszach los

Hej, partyzancie, czy pamiętasz
Potężny stary dąb?
Forteca i gospoda miła
Schronienie i twój dom

Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Niech buchnie jasny płomień
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew
Poniesie falę wspomnień

Dorzućcie drew, dorzućcie drew
Jak wici ogień gore
Więc stawmy się na dziejów zew
By sławić polski oręż