Rest - Dynamit

Wybrałem sobie drogę, wiedziałem, że nie jestem jednym z setki,
Ale jednym z kilku milionów o podobnych marzeniach.
Nawet we snach nie przyszłoby mi do głowy, że znajdę się tam, gdzie jestem dzisiaj,
Rocznik 1986, zwykły chłopak z małego słowackiego miasteczka.
Nie zdawałem sobie sprawy, że moje marzenia zmierzają w kierunku gwiazd,
Że tam kiedyś dotrę i stanie się dokładnie to, co ma stać.
Wystarczył jeden krok w innym kierunku, nikt by mnie nie poznał,
Upadłbym na narkotyki, pozwoliłbym miastu pochłonąć.
Spałbym pod mostem, a na kolację miałbym strach.
Na śniadanie błagałbym, bym mógł sobie na obiad pozwolić.
Takie wizje przerażają, jestem błogosławiony.
Że nie upadłem tam i oddycham.
Że mój rap znają dzieci z całej Czechosłowacji.
Słuchają go ludzie wszystkich ras.
Mój rap to nie tylko robienie pieniędzy, pieniędzy.
Nie noszę żadnych fałszywych talizmanów na szyi.
Chcę tylko wylać słowa na te głowy przez cały czas.
Nie tworzę muzyki tylko po to, by zarabiać na niej pieniądze.
Każdy beat to jak skarbiec moich słów.
Zostaną w nich zapisane, jestem tu na zawsze.
Kombinowanie ze słowami nigdy mi się nie znudzi.
Rest i Wich, coś w rodzaju mieszanki dynamitu.
Boom, podpalimy lont, twój dom wybuchnie.
Lepiej stój, bo strzelę, a tron będzie mój.
Daj mi pół minuty, nałożę jak Bóg.
Maňa dobrze wiedziała, że jestem daleko od przeciętności.
Nie musi to być tylko boombap.
Mój rap, fuzja, mój świat, chodź, podpal węgiel, rozrusz się.
Spróbuj dać jak ja iskrę, a umrzesz.
Twoje marzenie pójdzie na lód, jak woda w tundrze.
Ucz się, ucz się i ucz się, ay.
A jeśli ciągle nie idzie, nie zmuszaj się.
Jeśli nie wiesz, kogo cytuję, posłuchaj albumu "Pes".
Ten, kto mnie zna, wie, że był dla mnie bogiem w młodości Deph (Kato).
Człowiek, który wprowadził mnie w rap, teraz piszę z nim utwory - szaleństwo.
Powtarzam, wszystko, co przyjdzie ci do głowy, możesz.
Wszystko nie będzie miało koniecznie gładkiego przebiegu.
Lepiej się spalić niż w ogóle nie zapalać.
Mój rap to nie tylko robienie pieniędzy, pieniędzy.
Nie noszę żadnych fałszywych talizmanów na szyi.
Chcę tylko wylać słowa na te głowy przez cały czas.
Nie tworzę muzyki tylko po to, by zarabiać na niej pieniędzy.
Każdy beat to jak skarbiec moich słów.
Zostaną w nich zapisane, jestem tu na zawsze.
Kombinowanie ze słowami nigdy mi się nie znudzi.
Rest i Wich, coś w rodzaju mieszanki dynamitu.