Roman Roczeń - Do Neptuna

1.Jeszcze księżyc na dobre nie poszedł spać,
Uśmiech gwiazd nie zniknął z nieba
A ciągle snują się po morzu cienie
Tych, co przed laty w morze wyszli, by pracą złożyć hołd
Tafli, na której z uśmiechem odbity obraz zmęczonych rąk.

Widać, jak krople potu lekko na fali drżą,
Wytchnienia szukając w tańcu z wiatrem, co w żagle duszę tchnął
Zmęczone powieki portów wspomnienie zabierze tam,
Gdzie Syren śpiew kołysze do białego dnia.

Ref.Neptunie, przytul do snu tych, co na zawsze będą pływać już
Ukołysz w rytmie fal bijących o stromy brzeg
A pod poduszkę włóż spokój wędrujących dusz
Niech czują dzisiaj co ja, by jutro znów płynąć w dal.

2.Zapisane wśród obłoków, co korabiem płyną w dal
Są sekrety, które wiatr osłania, zakochany w szumie fal
Morski prąd je lekko nosi, z nowych dni układa rym
W inwokacji wznosi modły, by nie zginął dzisiaj nikt.

Prawdy z głębin oceanów pozostaną gdzieś na dnie
Morskich wód spienionych fale niech przypominają,
Że tajemnice śpią we wrakach, choć czasami budzą się
Snując się po morskich szlakach, nucą cicho pieśń.

Ref... x2