Rover - Szkoła

Największy dar, który dał Ci Ojciec z Matką to życie,
Od chodzenia na kolanach po naukę pierwszych liter,
Od teorii po praktykę, matematykę cyfer,
Tempo w muzyce, kinetyczny ruch w fizyce.
Przez chemię, biologię po zmartwychwstanie,
Choć się boję, że jedyne co ożywię - to pamięć
I twarze mniej ostre, wśród szkolnych ławek,
Bo na ulicach zamazane, także nie kojarzę.
I wszechświat, w nim ciążenie do ziemi,
Choć pewnie lepiej czulibyśmy się gdzieś tam w przestrzeni,
Nie dane nam, póki arteria tętni,
A gwarancja na życie kończy się z chwilą śmierci.
Przez śmiech, pot i łzy, krew, ból i krzyk,
Radość z gry dla gry, przyjaźń, miłość i wstyd,
Idziemy korytarzem zwiedzając szkołę,
Piętnasta - ostatni dzwonek.

Refren:
Brat usiądź, sięgnij w głąb pamięcią w przeszłość,
Od lat do lat zwiększamy życia tempo,
Mam tą czelność, by wiecznie powtarzać słowa,
Że podwórko dało więcej niż nie jedna szkoła. (x2)

Ostatnią szkołę miałem niemal pod domem,
A zawsze się spóźniałem na pierwszy dzwonek,
Nerwowo, biegiem, chwytając za poręcz,
Wzdłuż korytarzy, ile razy mnie minąłeś?
Pamiętasz? Mieliśmy płynąć do końca bez promu,
Półtora metra wzrostu nie wiele więcej od stołu,
Wyróżniałem się, jak wyrwany szczebel od płotu,
Bo nigdy nie trzymałem pionu, wśród idiotów.
Swój wszechświat dźwigałem na własnych plecach,
Od zawsze wyjebane w to co nakręca tendeta,
Błogosławie los za to, że jestem z osiedla,
Bo nie muszę stać i żebrać albo żyć z matką jak reszta.
Sam ogarniam co mam i co jeszcze przede mną,
Kilka osób dzięki mnie kończy studia z dobrą średnią,
Piszę pracę za hajs, moralność pękła,
A świat się zmienia, gdy ktoś bliski wbija nóż pod żebra.
Kobieta, którą mijam w szkolnych wspomnieniach,
A jej ideał tylko tam ocalał od zapomnienia,
Pozdrawiam wszystkich, co gonią marzenia
I wiedzą, że skończenie szkoły tak na prawdę nic nie zmienia.

Refren:
Brat usiądż, sięgnij w głąb pamięcią w przeszłość,
Od lat do lat zwiększamy życia tempo,
Mam tą czelność, by wiecznie powtarzać słowa,
Że podwórko dało więcej niż nie jedna szkoła(x2)