Runika - Alkonost

Tropem zwierzyny sam przemierzał las,
gdy śpiew cudowny wstrzymał go
Z głową kobiety ten przedziwny ptak
na zgubę chłopca siedział tam

Strzeż się! To Alkonost!
W głosie ma niezwykły czar zaklęty
Jeśli choć raz usłyszysz ten głos
zawsze już będziesz szukał go

Piękne oblicze zobaczył zza drzew
Srebrzyste skrzydła w słońcu lśnią
Głowę odwrócił, chce uciec, lecz wie,
że w sidłach magii znalazł się

Strzeż się! To Alkonost!
W głosie ma niezwykły czar zaklęty
Jeśli choć raz usłyszysz ten głos
zawsze już będziesz szukał go

Pędzi jak wicher do domu, przez noc
Świece zapala, modli się
Próbuje zasnąć, zapomnieć ten głos
lecz on jak echo wraca wciąż

Strzeż się! To Alkonost!
W głosie ma niezwykły czar zaklęty
Jeśli choć raz usłyszysz ten głos
zawsze już będziesz szukał go

Strzeż się! To Alkonost!
W głosie ma niezwykły czar zaklęty
Jeśli choć raz usłyszysz ten głos
zawsze już będziesz szukał go

Strzeż się, to on! To Alkonost!
W głosie ma niezwykły czar zaklęty
Jeśli choć raz usłyszysz ten głos
zawsze już będziesz pragnął go