Ryszard Arning - Ta co się nigdy nie skarżyła

Szła borem, lasem, głodowała
Nocami błyskał wojny grom
Do bitwy jak do tańca grała
Lub wspominała matki dom

I taka była, jaka była
Ale się nigdy nie skarżyła
Ale się nigdy nie skarżyła
Nasza pieśń żołnierska

Swawolna czasem i zuchwała
Bo nie dla uszu pięknych pań
Lecz w marszu chleb zastępowała
Wspaniały obiad z pięciu dań

Spragniona wodę z rowu piła
Ale się nigdy nie skarżyła
Ale się nigdy nie skarżyła
Nasza pieśń żołnierska

Zalotna, czuła, zadzierżysta
Nieciła w sercach panien skry
A wiatr, ten pierwszy mazurzysta
Wygrywał ją wśród rannej mgły

A czasem w tarabany biła
Ale się nigdy nie skarżyła
Ale się nigdy nie skarżyła
Nasza pieśń żołnierska

Więc niechby zawsze z nami była
Ta, co się nigdy nie skarżyła
Ta, co się nigdy nie skarżyła
Nasza pieśń żołnierska