SCANDAL - Alones

Twoje blade, złożone skrzydła
Są już nieco znużone tym nazbyt błękitnym niebem
Nie musisz zmuszać się do uśmiechu dla kogokolwiek
To w porządku, by uśmiechać się dla samego siebie,

Samotność skrada się za mną
Tam, w środku pali się świeca,
Na tak tłocznej imprezie jak ta nie powinno być chyba takiego świetnego żyrandola,
Dlaczego miałbym pochować to wszystko,
W pustce słów, których mi brakuje?
Sam już nie wiem…

Tak długo, jak możemy pływać swobodnie w naszych snach,
Nie potrzebujemy już wcale nieba
Nawet jeżeli nie jestem w stanie przemalować wszystkiego,
Co wydarzyło się do wczorajszego dnia,
I tak wyjdę jutro, żeby Cię spotkać

Twoje blade, złożone skrzydła
Są już nieco znużone tym nazbyt błękitnym niebem
Nie musisz zmuszać się do uśmiechu dla kogokolwiek
To w porządku, by uśmiechać się dla samego siebie,

Niższość, kompleksy, pojednanie,
To nie są rzeczy, które urzeczywistniają się z łatwością
W tym lustrze, które wciąż pozostaje,
Na szczycie samoświadomości, widać odbicie płatków kwiatów
Zdaje się, że mój głos jest napięty,
Od tej próby wykrzyczenia mej nieczystej miłości
To irytujące…

W tych zmiennych czasach,
Rany szybko przemieniają się w blizny
Nie czekając aż to się stanie…
Jesteś taka piękna… Taka ulotna…

Modlitwy drżą w Słońcu,
Jak ślady zmąconego puchu
Jeśli nie myślisz o kochaniu kogoś, to w porządku,
Jeżeli to dla ciebie zbyt wiele w tym momencie

Czasem ten świat jest zbyt olśniewający,
Żeby iść patrząc w górę
Kiedy wbijasz swój wzrok w ziemię,
Jak gdyby tonąc, sucha ziemia pochłania,
Twoje łzy

Dlaczego w ogóle czujemy się czasem samotni?
Nie musisz przyjmować wszystkiego na siebie
Dlaczego czujemy się czasem samotni?
Znoszenie tego wszystkiego nie jest wcale odwagą