Schwein - My sanctuary

"Moje sanktuarium"

Zwątpienie,
Ciągłe próby ,
by nie patrzeć na twarz człowieka, który umiera,
by nie patrzeć na twarz człowieka, który kłamie.
Bursztynowy hazardzista schodzi coraz niżej i wyładowuje się.
Jego rdzawy rumak odwraca się, by spłonąć w mej duszy.
Słyszę płacz. Moje ciało kłamie w sanktuarium.
Nie mogę znaleźć długiej drogi prowadzącej ku domowi.
On zna ten ból w tym specjalnym miejscu.
Wiem jak to wygląda i znam jego twarz.

(Jasna biel zabija serdeczność)
(Dwie czernie nie dadzą bieli)
(Łamacz moich złamanych snów)
(Moja cela jest moim sanktuarium)


Jasno srebrne rysunki, czarne kłamstwa.
Jasna biel zabija serdeczność.
Dwa minusy nie dadzą plusa,
a dwie czernie nie dadzą bieli.
Pobożność nie jest tym, czym wydaje się być.
Łamacz moich złamanych snów.
Piekło jest wszystkim, co teraz widzę.
Moja cela jest moim sanktuarium.

Jest tu czarna przestrzeń, gdzie moja dusza powinna gapić się na rany,
gdzie moje serce powinno być...
Czuje się tak nisko (moralnie), czuje się jak Chrystus.
Widzę jak moja głowa przeobraża się w biel
Skręcone kostki surowców, a ja czuje się taki pusty.
Nie mu żadnego wytchnienia.
Jesteś ofiarą na małych wizjach piekła każdej nocy.
Jego rdzawy rumak odwraca się, by spłonąć w mej duszy.
Słyszę płacz. Moje ciało kłamie w sanktuarium.
Nie mogę znaleźć długiej drogi prowadzącej ku domowi.
On zna ten ból w tym specjalnym miejscu.
Wiem jak to wygląda i znam jego twarz.