SEW - Nie mogę

Czasem poddaję się i już nie mogę
Chcę zmienić ciepłe serce w nieczuły głaz
Czasem udaję coś, i kogoś może
Nie mając już na szczerość żadnych szans

Podnosi się po nocy nowy dzień
Wychodzi z zimy srogiej wiosny ład


Stoję naprzeciw strasznej i ogromnej
Mgły naszych żalów i straconych lat
I moknę w deszczu łez nadziei i marzeń
I moknie ze mną cały stracony świat

Lecz chyba można podnieść się na nowo
I dojrzeć światło tam gdzie uśmiechu brak
I choć banalnie brzmi ta znajoma mądrość
Zbyt wielu wciąż stawia pytanie - ,,jak ?’’


Czasem nie wierzę w słońce gdy burza trwa
Choć jeszcze chwilę temu grzało mą twarz


Opadła już kurtyna - kończy się czas
I ten co chroni wszystko opuścił nas