Silent Planet - Antimatter

Sylwetka
Wyrzuty sumienia
Ledwo się trzymam na oddechu
Zgaś światła i spraw, bym stał się twoim zapomnieniem
A ja pójdę za tobą
Przez fosforyzujące ulice
Oddałbym wszystko, by zagłębić się w to po uszy

Następstwa
Złamane obietnice się załamują
Ciała leżą jak rozbite szkło
Trzymaj kawałki, poczuj, jak nic nigdy nie trwa
Z tunelowym widzeniem pojawiającym się
Jak pragnąłem końca
Przyciągnij mnie bliżej, aż zagłębię się w to po uszy

Jesteśmy złamanymi ciałami przeznaczonymi dla siebie
W zderzeniu stajemy się antymaterią
Pył się nie osiadł, ale czujemy rozkład
Rozrywane na strzępy, przysięgam na twoje imię
Nasze ręce się zderzają, trwamy razem
W zderzeniu stajemy się antymaterią

(Czekamy w ruinach)
(Czekamy w ruinach)
Czekamy w ruinach na wschód słońca
Patrzę na pęknięcia, których nikt inny nie widzi, są tak kompletne
Gdy nadejdzie poranek, czy ktoś pozostanie, by to odkryć?
Mój wzrok zaczyna się poddawać, gdy kolory zastępują noc

Skradzione przez zorze, nasze ciała się dostrajają
Magnetyczne w impulsie, pokaż mi drugą stronę
Zawieszony w eterze, aż poczułem cię w piersi
Wiem, że nie jesteśmy sami, ale zagłębiłem się w to po uszy

Jesteśmy złamanymi ciałami przeznaczonymi dla siebie
W zderzeniu stajemy się antymaterią
Pył się nie osiadł, ale czujemy rozkład
Rozrywane na strzępy, przysięgam na twoje imię
Nasze ręce się zderzają, trwamy razem
W zderzeniu stajemy się antymaterią