Sinch - Silent Acquiescence Of Millions

zawsze czuję się tak niekomfortowo, sytuacja staje się możliwa do przewidzenia
nadzieja prześlizguje się przez wytrenowane palce, zawsze tak było
nie mogę się wyrwać, w przeszłości żyłem ze swymi błędami
lecz zawsze znajdowałem sposób by rozładować napięcie, pogrzebać samotnie myśli
pod skórą by ukryć zniszczenia uczynione w swej obronie
zmysły tłumią się a potem niszczeją, może się do tego przyznaję
jestem niepewny tego co może się stać by sfrustrować i zdemontować apatię
deszcz, zmywa pokusy nim pozwolę im wydobyć z siebie to co najlepsze
wczorajsze osiągnięcia, zastępowane są jutrzejszymi ciężarami
rozpoczął się niekończący się cykl, tak zakażony, szukaj jego znaczeń aż do końca
już nic nie jest trwałe, wszystko co zostało pozostawione to próba, może to wyznam
jestem niepewny tego co może się stać by sfrustrować i zdemontować apatię
deszcz, zmywa pokusy nim pozwolę im wydobyć z siebie to co najlepsze
zaprojektowane i opracowane w mych płucach, na końcu mojego pieprzonego języka
lecz nikt nigdy nie odkryje w czym rzecz
to życie zawsze rozwala się na kawałki, coś pięknego ulega katastrofie
jednak nikt nie chce tego czuć
gdyż zrobiliśmy się tak drętwi, ale ja chcę coś czuć
już nigdy nie będę tak żyć, gdzieś w tym wszystkim straciłem czucie
i straciłem kontrolę, ale potem straciłem siłę i zupełnie straciłem nadzieję
gdy nasze życia konsumowane są przez wściekłości społeczeństwa
przebijamy nasze zegarki i patrzymy jak kwitnie ignorancja
jakie to dziwne, że czujemy to samo, i jak dziwne jest to, że nikt nie ośmiela się skarżyć
widzisz zawsze kręcę się tam i z powrotem by odtworzyć me kroki na gorzkim, zimnym końcu
przewijam taśmę co pozwala mi dokładnie zobaczyć gdzie popełniłem błąd, ulegam sile naszej przeszłości
jakie to dziwne, że czujemy to samo, i jak dziwne jest to, że nikt nie ośmiela się skarżyć
zaprojektowane i opracowane w mych płucach, na końcu mojego pieprzonego języka
lecz nikt nigdy nie odkryje w czym rzecz
to życie zawsze rozwala się na kawałki, coś pięknego ulega katastrofie
jednak nikt nie chce tego czuć
gdyż zrobiliśmy się tak drętwi, ale ja chcę coś czuć