Siwers - Czarna seria

Chodzisz podkurwiony, bo brakuje ci grosza,
ojczyzna pamięta, gdy chce wziąć do kosza,
sąsiad podpierdolił, że coś kręcisz na boku,
życzliwe kurwy zatrują ci spokój,
rozjebać, zniszczyć, zdemolować,
nie wiem dokąd idę i gdzie jest moja droga,
nie uniknę wideł, diabeł gdzieś się schował,
umiem nienawidzić, świat mnie wyhodował,
za darmo na ulicy dostaniesz przekopkę,
jak pijesz browar to pierdolną ci fotkę,
uśmiechnij się i nie bądź ponury,
przejebane tu mają dzieciaki z biduli.

Bez nogi o kuli bezdomny pije czar Paryża,
nie ma ciepłego łóżka i satynowych pidżam,
zostawisz mu gryza, on chciałby ugryźć piach,
ma już gotowy sznurek, ale pozostał strach,
to wszystko jest chore, bo na szarym końcu,
czeka czarny worek i drewniany kostium.
Poniedziałek, wtorek i tak dalej w kółko,
jak nie zwiedzisz Tworek, to może wdepniesz w gówno,
chuj w to, jest źle, teraz będzie fatalnie,
nie obudź się jak narkoman na dnie,
z sitem na ręku, podziurawione kable,
napierdala w pośpiechu ale za chwilę zaśnie,
spójrz na jego twarz, zapadnięte oczodoły,
złoty strzał, życie już go nie boli,
przeszedł do historii, mówili o nim śmieć,
wyrwał się z niewoli, i się zniewolił, lecz,
co byś zrobił , gdybyś leżał w hospicjum,
na myśl o tym dostajesz szczękościsku,
koszmary, zakamary umysłu budzą zło,
zgasły latarnię, drogę okrywa mrok.

Przyjdzie taki dzień, gdy zobaczysz czarną dziurę,
to czarny sen, wszystko się skumuluje,
wejdzie pod skórę, rozjebie cię w pizdu,
pozbawi na zawsze resztek optymizmu,
dostałeś w plecy nóż od ziomala,
ty ją kochałeś, ona się z nim posypała,
wszystko ci jedno już, stracona wiara,
jesteś teraz jak odbezpieczony kałach,
poszło się jebać, już nie liczy się cena,
nie będzie jutra, nie masz nic do stracenia,
pięści z kamienia i spojrzenie puste,
ty przestałeś myśleć, nie, nie będzie ustęp,
po szóste – nie zabijaj!, nie masz tego na uwadze,
nienawiści machina, znieczulony kamikadze,
ludzie stworzyli zbira, na psychice wiele szram,
jaki będzie finał, dopowiedz sobie sam.