Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
13. Verba - Głupia
Skáld - Gygror sjöng en trolsk madrigal
Gygror sjöng en trolsk madrigal
Tekst dodał(a): bombelbombel
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): bombelbombel
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
En symfoni utav bergakörer
Sjunger ut i sin fulla prakt
Dess stämmor förtrollar själen din
Vackra toner i nordlig trakt
Jökelporten stängd och låst
Dock bergsfolket gäster väntar
Lömska sången snärjer dig
Och på magiska porten gläntar
Gygrors sång vid fjällets fot
Där smältfloder stillsamt rinner
Binder dig uti själens väv
Ty in i berget du försvinner
Berget besjunger en trolsk symfoni
Den leder ner i djupet, vartän du vandrar hän
Fordom har urberget styrkts av magi
Och huldligt nu den manar fram en själsbild så vän
Men synen är blott en falsk utopi
Som gjuter fast dig uti karga klippors morän
Du bytte sången mot sorgelegi
Ty nu du spärrats in i evighetens domän
Ljuset svinner bakom din rygg
Då berget sväljer dig levande
I korpsvart mörker grips du av skräck
Längs källrännilar trevande
Ett svagt sken flackar på bergavägg
Silhuetter skymtas i fackelljus
Gygrorna fjättrar dig uti stål
Och leder dig djupare in i sitt hus
Förståndet tas då sakta ifrån dig
Trevar fram, är så illa tvungen
Du leds till droppstensskapad tron
Uppå sitter självaste bergakungen
Bergakungen ditt liv över rår
Sen den dagen gygror sjöng en trolsk madrigal
En mardröm som varar i tusentals år
Kedjor skramlar, då du famlar uti hans sal
Sänkt och förstenad uti själens snår
Inget giljar, saknar både vilja och val
Fjättrad i vansinnets famn, blint du står
Sen urminnes du lider alla helvetets kval
En mörkrets dröm i evig tid
I bergets djup du irrar an
Sjuk i sinn och dimhöljd blick
Dock ingen minns att du försvann
Du är nu ett med berget självt
Det har gnagt både minne och ben
Svunnet äro kött och blod
Ty ditt hjärta är belupet av sten
Fem ekskogar har vuxit upp
Och ruttnat ner sedan din dom
Tystnad härskar i mörkrets djup
Där går du allena, blek och tom
Bergakungen ditt liv över rår
Sen den dagen gygror sjöng en trolsk madrigal
En mardröm som varar i tusentals år
Kedjor skramlar, då du famlar uti hans sal
Sänkt och förstenad uti själens snår
Inget giljar, saknar både vilja och val
Fjättrad i vansinnets famn, blint du står
Sen urminnes du lider alla helvetets kval
Sjunger ut i sin fulla prakt
Dess stämmor förtrollar själen din
Vackra toner i nordlig trakt
Jökelporten stängd och låst
Dock bergsfolket gäster väntar
Lömska sången snärjer dig
Och på magiska porten gläntar
Gygrors sång vid fjällets fot
Där smältfloder stillsamt rinner
Binder dig uti själens väv
Ty in i berget du försvinner
Berget besjunger en trolsk symfoni
Den leder ner i djupet, vartän du vandrar hän
Fordom har urberget styrkts av magi
Och huldligt nu den manar fram en själsbild så vän
Men synen är blott en falsk utopi
Som gjuter fast dig uti karga klippors morän
Du bytte sången mot sorgelegi
Ty nu du spärrats in i evighetens domän
Ljuset svinner bakom din rygg
Då berget sväljer dig levande
I korpsvart mörker grips du av skräck
Längs källrännilar trevande
Ett svagt sken flackar på bergavägg
Silhuetter skymtas i fackelljus
Gygrorna fjättrar dig uti stål
Och leder dig djupare in i sitt hus
Förståndet tas då sakta ifrån dig
Trevar fram, är så illa tvungen
Du leds till droppstensskapad tron
Uppå sitter självaste bergakungen
Bergakungen ditt liv över rår
Sen den dagen gygror sjöng en trolsk madrigal
En mardröm som varar i tusentals år
Kedjor skramlar, då du famlar uti hans sal
Sänkt och förstenad uti själens snår
Inget giljar, saknar både vilja och val
Fjättrad i vansinnets famn, blint du står
Sen urminnes du lider alla helvetets kval
En mörkrets dröm i evig tid
I bergets djup du irrar an
Sjuk i sinn och dimhöljd blick
Dock ingen minns att du försvann
Du är nu ett med berget självt
Det har gnagt både minne och ben
Svunnet äro kött och blod
Ty ditt hjärta är belupet av sten
Fem ekskogar har vuxit upp
Och ruttnat ner sedan din dom
Tystnad härskar i mörkrets djup
Där går du allena, blek och tom
Bergakungen ditt liv över rår
Sen den dagen gygror sjöng en trolsk madrigal
En mardröm som varar i tusentals år
Kedjor skramlar, då du famlar uti hans sal
Sänkt och förstenad uti själens snår
Inget giljar, saknar både vilja och val
Fjättrad i vansinnets famn, blint du står
Sen urminnes du lider alla helvetets kval
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieSymfonia ze szczytowych chórów gór
Gra w pełnej krasie
Ich głosy oczarowują twoją duszę
Piękne dźwięki w północnych stronach
Brama lodowcowa zamknięta i pozamykana
Ale lud górski oczekuje gości
Podstępne pieśni uwodzą cię
A magiczne drzwi się otwierają
Pieśń olbrzymek u stóp góry
Gdzie topniejące rzeki płyną spokojnie
Przywiązują cię do tkanki duszy
Bo w górze znikasz
Góra wyśpiewuje bajeczny utwór
Prowadzi w głąb, dokądkolwiek byś nie poszedł
Kiedyś skały ziemne wzmacniała magia
A teraz łagodnie wzywa obraz duszy
Ale widok jest jedynie fałszywą utopią
Która uwięzi cię w skalistych zboczach
Zamieniłeś pieśń na żałobną pieśń
Bo teraz jesteś uwięziony w dziedzinie wieczności
Światło zanika za twoimi plecami
Gdy góra pochłania cię żywcem
W krukowatej czerni ogarnia cię przerażenie
Błąkając się wzdłuż strumieni w piwnicach
Słabe światło miga na ścianie góry
Sylwetki migoczą w świetle pochodni
Olbrzymki więżą cię w stal
I prowadzą cię głębiej do swojego domu
Rozum jest stopniowo odbierany
Przedzierasz się naprzód, jesteś w złym położeniu
Prowadzą cię do tronu z kroplistego kamienia
Na którym zasiada sam król gór
Król gór przewyższa twoje życie
Od dnia, kiedy olbrzymki zaśpiewały magiczną pieśń
Koszmar trwający tysiące lat
Łańcuchy brzęczą, gdy łapiesz się w jego sali
Zapadnięty i zastygły w gałęziach duszy
Nic nie ma, brak woli i wyboru
Uwięziony w ramionach obłąkania, stoisz ślepy
Od wieków cierpisz wszelkie piekło
Mroczny sen na zawsze
Błądzisz po głębinach góry
Chory w umyśle i z zamglonym spojrzeniem
Ale nikt nie pamięta, że zniknąłeś
Jesteś już jednym z samej góry
Zżarła zarówno pamięć, jak i kości
Mięso i krew zniknęły
Bo twoje serce zostało obłupane ze skał
Pięć dębowych lasów wyrosło i zgniotło
Od czasu twojego osądu
Cisza panuje w mrocznych głębinach
Jesteś tam sam, blady i pusty
Król gór przewyższa twoje życie
Od dnia, kiedy olbrzymki zaśpiewały magiczną pieśń
Koszmar trwający tysiące lat
Łańcuchy brzęczą, gdy łapiesz się w jego sali
Zapadnięty i zastygły w gałęziach duszy
Nic nie ma, brak woli i wyboru
Uwięziony w ramionach obłąkania, stoisz ślepy
Od wieków cierpisz wszelkie piekło
Gra w pełnej krasie
Ich głosy oczarowują twoją duszę
Piękne dźwięki w północnych stronach
Brama lodowcowa zamknięta i pozamykana
Ale lud górski oczekuje gości
Podstępne pieśni uwodzą cię
A magiczne drzwi się otwierają
Pieśń olbrzymek u stóp góry
Gdzie topniejące rzeki płyną spokojnie
Przywiązują cię do tkanki duszy
Bo w górze znikasz
Góra wyśpiewuje bajeczny utwór
Prowadzi w głąb, dokądkolwiek byś nie poszedł
Kiedyś skały ziemne wzmacniała magia
A teraz łagodnie wzywa obraz duszy
Ale widok jest jedynie fałszywą utopią
Która uwięzi cię w skalistych zboczach
Zamieniłeś pieśń na żałobną pieśń
Bo teraz jesteś uwięziony w dziedzinie wieczności
Światło zanika za twoimi plecami
Gdy góra pochłania cię żywcem
W krukowatej czerni ogarnia cię przerażenie
Błąkając się wzdłuż strumieni w piwnicach
Słabe światło miga na ścianie góry
Sylwetki migoczą w świetle pochodni
Olbrzymki więżą cię w stal
I prowadzą cię głębiej do swojego domu
Rozum jest stopniowo odbierany
Przedzierasz się naprzód, jesteś w złym położeniu
Prowadzą cię do tronu z kroplistego kamienia
Na którym zasiada sam król gór
Król gór przewyższa twoje życie
Od dnia, kiedy olbrzymki zaśpiewały magiczną pieśń
Koszmar trwający tysiące lat
Łańcuchy brzęczą, gdy łapiesz się w jego sali
Zapadnięty i zastygły w gałęziach duszy
Nic nie ma, brak woli i wyboru
Uwięziony w ramionach obłąkania, stoisz ślepy
Od wieków cierpisz wszelkie piekło
Mroczny sen na zawsze
Błądzisz po głębinach góry
Chory w umyśle i z zamglonym spojrzeniem
Ale nikt nie pamięta, że zniknąłeś
Jesteś już jednym z samej góry
Zżarła zarówno pamięć, jak i kości
Mięso i krew zniknęły
Bo twoje serce zostało obłupane ze skał
Pięć dębowych lasów wyrosło i zgniotło
Od czasu twojego osądu
Cisza panuje w mrocznych głębinach
Jesteś tam sam, blady i pusty
Król gór przewyższa twoje życie
Od dnia, kiedy olbrzymki zaśpiewały magiczną pieśń
Koszmar trwający tysiące lat
Łańcuchy brzęczą, gdy łapiesz się w jego sali
Zapadnięty i zastygły w gałęziach duszy
Nic nie ma, brak woli i wyboru
Uwięziony w ramionach obłąkania, stoisz ślepy
Od wieków cierpisz wszelkie piekło
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Vitterland - CD 2011 Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):