Skankan - Amore

Pudruje nos I targa włos
Do drzwi zapuka zaraz ktoś
Może odmieni jej parszywy los
Tanią perfumą rosi skroń
Przed lustrem defiluje wciąż
Domofon dzwoni - to zapewne on

Coś chyba zjedli, palili coś
Zerkali w ekran na byle co
Kosmate myśli przyszły zaraz po
On zaczął warczeć, a ona wyć
Ogień zapłonął, on poszedł w dym
Tu nie pasuje żaden inny rym

Po całej akcji założył dres
Najwyższy mu przebaczy grzech
Zapalił szluga I wykonał wdech
Długo patrzyła w martwy punkt
Łzawy makijaż, spływa tusz
I nie ma pytań bezsensownych już