Slaughter To Prevail - Chronic Slaughter

Urodzony w strachu, żyjący w kłamstwie pasożyty pożerają siebie od środka
w naszych oczach widzimy tylko ból smutku, który nosimy na podłożu
w naszych czynach widzimy głupote przez bycie prowadzonym strachem,
my stworzyliśmy nieważnych wrogów w ciemności ugh

POPIÓŁ! człowieka brud jest nieuczciwy
prywatny strach próbując wyjść na wolność
naturalne urodzenie nie jest proszone do oka i nie jest świadome
NIE! bez kary, gorsze od czekania, gorsze od zapomnienia, śmiertelne rany!
ROPA! nieznana jest zalana duszą

To życie, które przyjąłem na siebie BÓG mi tego nie dał!
ta śmierć, którą na siebie przyjąłem BÓG mi jej nie odebrał!

Urodzony w strachu, żyjący w kłamstwie
pasożyty pożerają rzeczy w ŚRODKU!

Trucizna daje podwyżke do ludzkiej słabości
suma nienawiści na centymetr błysku
rzeka złością rozlewa czołgi
kości Adama, koniec tej żenady!

To życie, które przyjąłem na siebie BÓG mi tego nie dał!
ta śmierć, którą na siebie przyjąłem BÓG mi jej nie odebrał!

Z dachów, jak jesienne liście niekiedy
tłum ludzi na ostatnią bitwe
uniwersalna dusza nafaszeruje serce z tęsknotą...
JESTEM ŻYWY! ale pogrzeby są codziennie...