Sława Przybylska - Czy to bajka

Czy to bajka, czy nie bajka,
Mówcie sobie, co tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie!

Naród wielce osobliwy,
Drobny niby ziarnko maku.
Jeśli któreś z was nie wierzy,
Niech zapyta starej niani.

W górach, jamach, pod kamykiem,
Na zapiecku czy w komorze
Siedzą sobie krasnoludki
W byle jakiej mysiej norze.

Pod kominkiem czy pod progiem,
Wszędzie ich napotkać można,
Czasem który za kucharkę
Poobraca pieczeń z rożna.

Czasem skwarków porwie z rynki
Albo liźnie cukru nieco
I pozbiera okruszynki,
Co ze stołu w obiad zlecą.

Czasem w stajni z bicza trzaśnie,
Koniom spląta długie grzywy,
Czasem dzieciom prawi baśnie...
Istne cuda! Istne dziwy!

Gdzie chce - wejdzie, co chce - zrobi,
Jak cień chyżo, jak cień cicho,
Nie odżegnać się od niego,
Takie sprytne małe licho!

Zresztą myślcie, jako chcecie,
Czy kto chwali, czy kto gani -
Krasnoludki są na świecie,
Zapytajcie tylko niani!

Czy to bajka, czy nie bajka,
Mówcie sobie, co tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie!

A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie!
A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie!