Sława Przybylska - Pożegnanie z piosenką

Już cię nie lubię tak, piosenko
Już cię nie umiem tak, piosenko
Roztopiłaś się w Wiśle
Zabłądziłaś w przemyśle
To bardzo niedobry znak

Już mi cię nie żal tak, piosenko
Już mi się nie chwal tak, piosenko
Że będzie mi ciebie brak

Wszak puściłaś się, panno
Ty canzono, ballado
Ty ruda, ruda Marianno
Na śliski weszłaś szlak

A byłaś jak z prowincji smutna dziewczyna
A teraz się po knajpach włóczysz i kinach
A dawniej ktoś cię nucił nigdzie i wszędzie
A teraz to w konkursie albo na giełdzie
Wiedziałaś, ze jak zechcę to na nas obie
Zarobię dość w porządnym jakimś zawodzie
A ty mi, że już wolisz pójść na całego
A ja, że nie, mam tego dość

I już cię nie chcę tak, piosenko
Już mi nie tęskno tak, piosenko
Popatrz z kim się zadajesz
Gdy odchodzę, zostajesz

Wszak puściłaś się, panno
Ty canzono, ballado
Ty ruda, ruda Marianno
Na śliski weszłaś szlak

No chyba, że znów przyjdziesz do mnie po cichu
Na ciuchach cię odnajdę albo na strychu
Choć będziesz już zniszczona, marna i blada
Jak płatki róż, co lata leżą w szufladach
To przyjmę cię, przechowam przy swoim piecu
Zamruczysz znów, jak dawniej w zimowy wieczór
Powrócisz, jak po latach wraca dziewczyna
Spotkamy się u cioci na imieninach
Tymczasem, pa

Wszak puściłaś się, panno
Ty canzono, ballado
Ty ruda, ruda Marianno
Na śliski weszłaś szlak

Ty ruda, ruda Marianno
Ty ballado… Ech, ty